مرضیه مولوی وردنجانی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد

اختلال اضطراب جدایی به عنوان اختلالی شایع در کودکان زیر ۱۲ سال، موضوع مطالعات گوناگون بوده است. پژوهشگران در تلاش برایشناسایی عوامل موثر بر اضطراب جدایی کودکان، اهمیت عوامل والدینی را تایید کرده اند. کودکان با اختلال رفتاری بخشی از جامعه ای را تشکیل میدهند که در آن میزان شیوع پاره ای از اختلال ها بیش از یک جامعه عادی است . اختلال های رفتاری در برگیرنده ی رفتارهایی هستند که دائمی میباشند و با سن فرد متناسب نیستند و منجر به تضاد اجتماعی، نارضایتی و ناشادی فردی و شکست در مدرسه می شود. اختلال رفتاری، حاصل تعاملکودک با محیط اطراف وی است و بنابراین باید در رابطه با بافت خانواده، همسالان، مدرسه، خانه و جامعه مورد بررسی قرار گیرد. کودکان با اختلال هایرفتاری اغلب نسبت به نظر معلمشان و مدرسه بی تفاوت، نسبت به ادامه تحصیل بی علاقه، و بی توجه به کار هستند. پیشرفت تحصیلی آنها پایین بودهو اغلب در مدرسه مردود می شوند. پرورش یک رابطه سالم بین والد و کودک می تواند تحول روانی کودک را ارتقا دهد و از آسیب های روانی در طولزندگی او جلوگیری کند. در این پژوهش با روش کیفی سعی داریم تا موقله های رفتاری که موجب بروز اختلال اضطرابی در دانش آموزان می شود رامورد بررسی قرار دهیم .روش این پژوهش کیفی است

اختلال اضطراب ، کودکان زیر ۱۲ سال ، تحول روانی کودک ، رابطه سالم میان کودک و والدین