محمدامیر علیمی - استادیار گروه مهندسی معدن دانشگاه صنعتی بیرجند

پهنه لوت با درازای ۹۰۰ و عرض حدود ۳۰۰ کیلومتر، خاوریترین بخش در ایالت ساختاری ایران مرکزی است. این پهنه توسط دو سامانه فعال گسلی نه در خاور و نایبند در باختر محدود شده است. این گسلهای حاشیهای، نقش موثری در ایجاد زمین لرزه های مخرب در سده بیستم داشته اند. توزیع کانون خردلرزه ها در سراسر پهنه لوت گواه آن است که بلوک لوت پایدار نبوده و درون آن نیز در حال دگرشکلی شکننده است. تجمع خوشه ای و خطی کانون سطحی خردلرزه ها در بخش مرکزی لوت بیانگر فعالیت گسلهای راستالغز قلعه زری، سه چنگی و ده سلم است که راستای شمال شمال باختری دارند. این گسلها طولی حدود ۸۰ کیلومتر داشته و در تحلیل خطر لرزه ای در منطقه اهمیت دارند. با استفاده از داده های مغناطیس هوایی خطواره های مغناطیسی در مرکز لوت شناسایی شدند که به نظر میرسد ادامه سامانه گسلی قلعه زری باشند. اگرچه فعالیت یا عدم فعالیت این گسلهای پیسنگی در کواترنری نیاز به یافتن شواهد زمین ریخت شناسی دارد اما کانون خردلرزه ها در پیرامون آنها پراکنده اند و میبایست مورد ارزیابی خطر لرزهای قرار گیرند.

لرزه خیزی، مغناطیس هوایی، پهنه لوت.