ابوالفضل صحراگرد - دانشکده زمین شناسی، پردیس علوم، دانشگاه تهران
اکبر چشمی - دانشکده زمین شناسی، پردیس علوم، دانشگاه تهران

گسترش ماسه های بادی در بسیاری از مناطق کشور لزوم استفاده از آنها را بهعنوان منبع قرضه در ساخت و سازها مطرح می-کند. با توجه به ویژگیهای خاص ماسه های بادی استفاده از آنها به عنوان منبع قرضه بدون اضافه کردن مواد طبیعی یا شیمیایی مقدور نیست. لذا مطالعه ی روشهای بهبود پارامترهای مهندسی این دسته از خاکها ضروری است. با توجه به گسترش ماسه های بادی در مناطق جنوب کشور در این تحقیق نمونه هایی از ماسه های بادی منطقه هورالعظیم تهیه و با اضافه کردن مصالح ریزدانه (سیلت و رس) موجود در همان منطقه، تاثیر افزودن این مصالح ریزدانه بر دانسیته خشک حداکثر و رطوبت بهینه ماسه های بادی مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور از آزمایشهای دانه بندی، هیدرومتری، حدود اتربرگ و تراکم استاندارد استفاده شده است. نتایج نشان داد که افزودن سیلت و رس به ماسه بادی منحنی دانه_بندی خاک را از حالت یکنواختی خارج کرده و باعث افزایش ۲۰ درصدی دانسیته خشک حداکثر و کاهش رطوبت بهینه ماسه بادی شده است. افزایش دانسیته خشک و کاهش رطوبت بهینه دو فاکتور مهم در عملیاتهای تراکم بستر در مناطق بیابانی است.

ماسه بادی، بهسازی خاک، تراکم استاندارد، حدود اتربرگ، خاک ریزدانه