مسلم فدایی - شرکت نئوپان فومنات

این مقاله به معرفی و بررسی نقش قرارداد گسترنده فرانشیز در هماهنگ سازی تصمیمات یک زنجیرهتامین چندسطحی (شامل حداقل ۳ عضو) می پردازد. در یک سر طیف این زنجیره تامین یک خرده فروشو در سر دیگر آن یک تامین کننده حضور دارد. بین تامین کننده و خرده فروش بصورت سریالی چندینعضو میانی وجود دارد که هر کدام مشتری عضو بالادستی خود و تامین کننده عضو پایین دستی خودمحسوب می شوند. هدف اصلی از بکارگیری قرارداد گسترنده فرانشیز آن است که خرده فروش در توافقبا اعضای زنجیره تامین در یک بازی همکارانه مشوق لازم برای هر عضو فراهم کند تا با هدف حداکثرسازی سود زنجیره تامین که برابر با سود حالت متمرکز است، سفارشی به اندازه مقدار سفارش حالتمتمرکز ارایه کند. سپس پارامترهای قرارداد گسترنده فرانشیز به نحوی تنظیم می شود که سود مازادحاصل از بازی همکارانه بین اعضای زنجیره تامین به روشهای مختلف قابل تقسیم باشد. مدل های مربوطبه دو روش متداول تقسیم سود نیز یعنی سهم مقداری یکسان و سهم درصدی یکسان ارایه شده است.نتایج حاصل از مدل های ارایه شده توسط یک مثال عددی نمایش داده شده است.

زنجیره تامین، تئوری بازی،قرارداد هماهنگی، بازی همکارانه،تسهیم سود