فرزانه خوبستانی - کارشناس ارشد گروه حرکات اصلاحی و آسیب شناسی ورزشی ویژه دانشکده علوم ورزشی دانشگاه تهران, ایران
یوسف مقدس تبریزی - عضو هیئت علمی گروه حرکت اصلاحی و آسیب شناسی ورزشی دانشکده علوم ورزشی دانشگاه تهران ایران
شهرزاد زندی - عضو هیئت علمی گروه حرکت اصلاحی و آسیب شناسی ورزشی دانشکده علوم ورزشی دانشگاه تهران ایران
محمدرضا محمودخانی - دکتری آسیب شناسی و حرکات اصلاحی دانشگاه تهران ایران

عمده فعالیت بازیکنان والیبال با اندام فوقانی صورت میگیرد از این رو احتمال وقوع آسیب در این اندام زیاد است. هدف از تحقیق حاضر بررسی آسیبهای ورزشی و مقایسه آن در اندام فوقانی بازیکنان والیبال نشسته با بازیکنان نخبه والیبال ایستادهبود.روش تحقیق ۳۰ مرد نخبه والیبال ایستاده میانگین سنی ۲۲/۴۶ سال قد ۱۹۵/۰۰ سانتی متر و وزن ۸۷/۵۶کیلوگرم) و ۳۰ مرد نخبه والیبال نشسته ) میانگین سنی سال ۲۲/۶۰, قد ۱۸۹/۷۶ سانتی متر و وزن (۸۷/۲۰ کیلوگرم به طور در دسترس با پر کردن فرم ثبت آسیب در این مطالعه شرکت کردند پژوهش حاضر گذشته نگر و از نظر هدف کاربردی از نظر روش گردآوری داده ها توصیفی و از منظر نوع داده ها کمی بود.یافته ها بیشترین نوع بروز آسیب در والیبال ،ایستاده آسیب کشیدگی مفصل یا لیگامان ۴۳/۳ بود اما در بازیکنان والیبال نشسته بیشترین نوع بروز آسیبها به ترتیب مربوط به پارگی عضله ،۲۶/۷. کشیدگی مفصلی یا لیگامنت ۲۳/۳٪ و پارگی لیگامان ۲۰۰ بود. بطور کلی تمامی بازیکنان شرکت کننده در پژوهش چه والیبال ایستاده چه والیبال نشسته در طول مسابقات و تمرینات دچار مصدومیت شده اند. نرخ بروز آسیب در ۱۰ ساعت برای والیبالیستها برابر ۱۶٫۰۲ آسیب در ساعت و برای بازیکنان والیبال نشسته ۱۹,۲۳ آسیب در ۱۰۰۰ ساعت گزارش شد.نتیجه گیری به طور کلی نتایج حاصل از تحقیق حاضر نشان داد در رشته والیبال ایستاده تعداد ۱۶ آسیب برابر ۵۳/۳٪ از آسیب - در طول تمرین رخ داده است و تعداد ۶ آسیب برابر ۲۰ از آسیبها به آرامی اتفاق افتاده است و ۸ آسیب نیز در طول مسابقه رخ داده است که برابر ۲۶/۷ آسیبها بوده است. همچنین در رشته والیبال نشسته تعداد ۱۳ آسیب برابر ۴۳/۳ از آسیبها درطول تمرین رخ داده است و تعداد ۱۳ آسیب برابر ۴۳/۳%ازآسیب ها به آرامی اتفاق افتاده است و ۴آسیب نیز درطول مسابقه رخ داده است که برابر ۱۳/۴%آسیب ها بوده است

همه گیرشناسی،آسیب،والیبال،والیبال نشسته،شدت آسیب