بررسی استفاده از الیاف نایلونی در روسازی مسیر BRT شهر تبریز

مسیر BRT کلانشهر تبریز با توجه به اینکه با تغییر کاربری از یک خیابان عادی به محور اختصاصی BRT در چند سال اخیر راهاندازی شده، پس از گذر چند سال با وجود اصلاح کلی روسازی در چند مرحله همچنان در وضعیت نامساعد روسازی قرار گرفته و تحت عبور پیوسته اتوبوسها در فواصلی چند ماهه به خرابی شیار شدگی شدید دچار شده و علاوه بر تحمیل هزینه های گزاف اصلاح روسازی، هزینه هایی همچون استهلاک ماشین آلات، افزایش تصادفات و ... را به شدت افزایش داده است. در این مقاله به منظور ارزیابی تغییر شکل ماندگار (شیار افتادگی) مخلوط های حاوی درصدهای مختلف الیاف نایلونی، به کار گرفته شد، بر این اساس پارامترهای تغییر شکل ماندگار، همچون منحنی خزش دینامیکی، عدد روانی و شیب کرنش خزشی((CSS، برای تحلیل نتایج استفاده شدند. بر اساس نتایج، استفاده از ۰/۱ درصد الیاف نایلونی، موجب بهبود مشخصات مکانیکی مخلوط ها، از جمله استقامت و نسبت مارشال میگردد. همچنین، نتایج نشان میدهد که مقاومت در مقابل تغییر شکل خزشی مخلوط ها تا ۰/۱ درصد الیاف، افزایش و پس از آن کاهش مییابد. نتایج خزش همچنین نشان دهنده این است که حساسیت دمایی مخلوط حاوی مقدار بهینه الیاف، کمتر از مخلوط بدون الیاف میباشد. در این راستا استفاده از این الیاف با توجه به وضعیت شیارشدگی مسیر BRT شهر تبریز بسیار کاربردی میباشد.

Keywords:

مخلوط آسفالتی , الیاف نایلونی , مشخصات مارشال , مسیر BRT