بررسی و ارزیابی نحوه تعیین درصد فضای خالی مخلوط آسفالتی (مطالعه میدانی پروژه تقاطع غیرهمسطح سه راهی مریوان)

به منظور بررسی عملکرد آسفالت در سطح راه، لازم است پارامترهای متشکله آسفالت مورد ارزیابی و بررسی قرار گیرند. درصد فضالی خالی نمونه های آسفالتی متراکم آزمایشگاهی باید طبق توصیه های روش استاندارد ASTM D۳۲۰۳ یا AASHTO T۲۶۹ تعیین شود. به این منظور آزمایش های وزن مخصوص حقیقی (Gmb) طبق روش های استاندارد AASHTO T۱۶۶ یا AASHTO T۲۷۵ و حداکثر وزن مخصوص تئوری نمونه های آسفالتی (Gmm) طبق روش استاندارد AASHTO T۲۰۹ باید بر روی نمونه های یکسان مخلوط آسفالتی انجام گیرد تا اثر دانه بندی و درصد قیر در تعیین فضای خالی آسفالت حذف گردد که متاسفانه در حال حاضر آزمایشگاه های کنترل کیفیت از فرمول محاسباتی بهره می گیرند که مطابق استانداردها نبوده و اثر دانه بندی و درصد قیر در محاسبات تعیین کننده است. نتایج به دست آمده درصد فضای خالی حاصل از توصیه های استاندارد با روش محاسباتی آزمایشگاه کنترل کیفیت متفاوت بوده و ضرورت دارد تعیین مقدار آزمایش فوق مطابق استاندارد های اعلام شده محاسبه و اعلام گردد.

Keywords:

درصد فضای خالی , وزن مخصوص حقیقی , حداکثر وزن مخصوص تئوری