امیر کاووسی - استاد، دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه تربیت مدرس، ایران، تهران
مرتضی عزیزی - دانشجوی کارشناسی ارشد، مهندسی راه و ترابری، دانشگاه تربیت مدرس، ایران، تهران

نانومواد به دلیل خواصی از قبیل اندازه کوچک و سطح مخصوص بزرگ، در مقایسه با فیلرهای معدنی و سایر افزودنیهای مورد استفاده در آسفالت، تاثیرات متعدد و برتری در تغییر خصوصیات قیر و مخلوط های آسفالتی دارند. در این مطالعه انواع نانومواد موثر در بهبود ویزگی های مکانیکی مخلوط های آسفالتی مورد شناسایی و بررسی قرار گرفته و نحوه تهیه آن ها از فیلرهای معدنی مورد استفاده متداول در مخلوط های آسفالتی ارائه گردیده است. روشهای اصلاح قیر با نانومواد و روشهای اختلاط قیر و نانومواد نیز مورد بحت و بررسی قرار گرفته، و مناسب ترین شرایط برای منتخبی از نانو مواد ارائه شده است. تاثیر نانومواد بر عملکرد مخلوط های آسفالتی نیز مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان میدهد که افزودن نانوموادی همچون نانو آهک هیدراته، نانو اکسید روی، نانو سیلیکا، نانو رس و نانو دی اکسید تیتانیوم به قیر میتواند به میزان قابل توجهی موجب بهبود خواص مخلوط های آسفالتی، از جمله مقاومت در برابر شیارشدگی، ترک خوردگی ناشی از خستگی، پیرشدگی و حساسیت رطوبتی شوند. علاوه بر این مشخص شد که نوع قیر مورد استفاده، روش تولید نانومواد (از فیلرهای معدنی)، روش اختلاط نانومواد با قیر، شرایط اختلاط و پارامتر های آن مانند دما، زمان اختلاط و سرعت گردش مخلوط کن میتوانند بر عملکرد نهایی قیر و مخلوط های آسفالتی حاوی نانو مواد تاثیرگذار باشند.

نانومواد، قیر و مخلوط آسفالتی، روش های اختلاط قیر و نانو مواد