پویان ایار - استادیار، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران.
علی روحی - دانشجوی کارشناسی مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران.

یکی از انواع روسازی، روسازی آسفالت متخلخل میباشد که بیش از ۲۰ درصد ساختار آن را حفرات هوا تشکیل میدهندو به دلیل ویژگیهای عملکردی خاص آن در زهکشی مورد استفاده قرار میگیرد. با این حال، نشت رواناب از روسازی میتواند منجر به نفوذ آلاینده هایی مانند مواد خروجی از اگزوز، سوخت، روغن و ... ناشی از تردد وسایل نقلیه به لایه های زیرین و سفره های آب زیرزمینی شود و خطرات جدی برای اکوسیستم و محیطزیست ایجاد کند. تجزیه و تحلیل نشت از روسازیهای آسفالت متخلخل نشان داده است که هنگام عبور رواناب از این نوع روسازی، فلزات سنگین، مواد معلقو هیدروکربنهای آروماتیک چند حلقهای ( PAH) در ساختار متخلخل این مخلوط۳آسفالتی به دام میافتند و آلاینده ها به طور قابل توجهی از رواناب حذف میشوند و کیفیت آب عبوری افزایش مییابد. با این حال، روسازیهای آسفالت متخلخل در از بین بردن آلاینده هایی مانند فسفر، نیتروژن و آلاینده های آنیونی محلول بازدهی مناسبی ندارند. با استفاده از ژئوتکستایلها و برخی جاذبهای آلاینده مانند ژئوپلیمر و دیاتومیت میتوان بازدهی روسازیهای آسفالت متخلخل در پاکسازی روانابهای عبوری را بهبود بخشید. جهت تبیین ویژگیهای نشت آلاینده ها از روسازیهای آسفالت متخلخل، این مقاله گزارشی از پژوهشهای مرتبط را ارائه میکند.

روسازی آسفالت متخلخل، فضای خالی، نشت مواد آلاینده، رواناب، فلزات سنگین، اثرات زیست محیطی