ارزیابی معادن تولید کننده مصالح سنگی اطراف تهران به منظور تولید آسفالت (مطالعه موردی: کارخانجات تولید آسفالت سازمان مهندسی و عمران شهر تهران)

ساخت و نگهداشت راه های آسفالته بخصوص بزرگراه ها یکی از ارکان اصلی توسعه کشورها به شمار میرود. راه های با کیفیت علاوه بر کاهش هزینه های نگهداشت، حمل و نقل ایمن و مطمئن را میسر میسازند. در یک مخلوط آسفالتی مصالح نقش اسکلت و استخوان بندی مخلوط را داشته و قیر به عنوان اصلی ترین چسباننده مصالح در یک مخلوط آسفالتی شناخته میشود. با افزایش کیفیت و طول عمر آسفالت میتوان در هزینه های عمرانی کشور که سهم زیادی از آن سالانه بابت بهسازی و تعمیر راه ها و بزرگراه ها صرف می شود صرفه جویی نمود. سنگدانه ها نقشی مهم در عملکرد و طول عمر مفید مخلوط آسفالت ایفاد میکنند، به خصوص مقاومت برشی و استحکام مخلوط آسفالت به طور مستقیم وابسته به دانه بندی و جنس مصالح میباشد. چسبندگی قیر به مصالح مهمترین فاکتور تامین دوام در یک مخلوط آسفالتی است. اصلی ترین منابع تامین مصالح سنگی مصرفی در تولید آسفالت شهر تهران آبرفتهای جنوب غرب (منطقه گرمدره) و جنوب شرق شهر تهران (پاکدشت) است که عمدتااز قلوه سنگهایی با منشاء آذرین و آذرآواری و مقداری سنگهای کربناته تشکیل شدهاند و به میزان کمتر مناطق شمال (منطقه اسب چران) و غرب تهران (منطقه آبیک) که عمدتاسنگهای آهکی و دولومیتی با منشاء رسوبی میباشند . قدرت چسبندگی قیر به سنگدانه ها مختلف با توجه به خواص فیزیکی و شیمیایی هر نوع سنگدانه، به خصوص در مجاورت با آب با یکدیگر تفاوت دارد. در این تحقیق خواص فیزیکی و مکانیکی سنگدانه ها بر اساس آیین نامه روسازی آسفالت و آزمایشات مندرج در نشریه ۲۳۴ مورد ارزیابی قرار گرفته است.

Keywords:

پترولوژی , کانی شناسی , سنگ شکن , سنگهای آهکی و دولومیتی , چرخه هزینه عمر