محمد بهزادپور - استادیارگروه معماری، واحد هشتگرد، دانشگاه آزاد اسلامی، هشتگرد، ایران
محترم السادات علوی زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد،گروه معماری، واحد ساوه، دانشگاه آزاد اسلامی، ساوه، ایران

مسجد جامع ساوه یکی از قدیمیترین مساجد ایران، در طول ادوار گذشته هویت اصلی شهر ساوه به حساب میآمده است. اما با احداث مسجد، میدان و بازار در بخش شمالی، به مرور توجه به این بنا کاهش می یابد. متاسفانه این مسجد تاریخی در گذر زمان دچار آسیب هایی شدهاست لیکن باید توجه داشت که آثار تاریخی به عنوان نمادهای کهن و هویت یک کشور به همان اندازه از اهمیت و ارزش برخوردارند که شیوه های مرمت، حفظ و نگهداری آنها. لذا این مقاله در تلاش است تا ضمن معرفی مسجد جامع ساوه به بررسی آسیبها دراین بنا و علل ایجاد آن بپردازد. روش این پژوهش، روش توصیفی تحلیلی بوده و شیوه گردآوری اطلاعات با استناد به منابع مکتوب و مطالعات میدانی است. نتایج پژوهش نشان میدهد آسیبهای مسجد جامع ساوه شامل ترک سازهای و ریز ترک ها، فرسایش، فروریختن و اضمحلال، تغییر رنگ، پوسته شدن، ساییدگی، رطوبت صعودی و نزولی، ریختگی، نشست طاق و شکم دادگی ستون، موریانه، دوده، آلودگی بصری، وندالیسم و تخریب هستند. در میان علل آسیبها، بی توجهی مسئولین و مردم به مسجد که آن را به حال خود رها کرده و یا با طرح هایی که شایسته این بنا نیست با آن برخورد می کنند، پررنگتر است.

مرمت،آسیب، آسیب شناسی، بناهای تاریخی، مسجد جامع ساوه