بررسی رویکرد نوین بر معماری منظر با تاکید بر شهرسازی منظر

منظر پدیدهای است که در دهه های اخیر به طور جدی وارد فضای علمی و حرفهای شده و به دلیل همین نوپابودن، چالش ها و سوالات بسیاری در حوزه تعریف آن به وجود آمده است. امروزه رشته معماری منظربا گسترش درحوزههای تئوریک و حرف های در سطح جهانی مواجه شده است. رشت های که زمانی صرفا به طراحی پارک ها و فضاهای سبز شهری میپرداخت امروزه به طراحی و برنامهریزی در کلیه سطوح شهری و فراشهری میپردازد. از سویی دیگر به دلیل خاصیت میان رشته ای آن، تعریف مرز معماری منظر و طراحی شهری چالش برانگیز است. در این میان، نظریه پردازان گوناگون با رویکردهای متفاوتی این موضوع را مورد بحث و بررسی قرار دادهاند. در پژوهش حاضر شهرسازی منظر به عنوان رویکردی نوین و حائز اهمیت در طراحی شهری و معماری منظر مورد بررسی قرار گرفته است. پژوهش حاضر با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی به بررسی مفهوم منظر و شهرسازی منظر می پردازد و در ادامه ویژگیها، اهداف و رویکردها و نظریه هایی که نسبت به این رویکرد را مورد بررسی قرار میدهد. نتایج نشان داد شهرسازی منظر ماهیتی میان رشتهای و تحت تاثیر معماری منظر و طراحی شهری دارد و تاکید این رویکرد بر منظر و فضای باز به عنوان عناصر اصلی ساخت شهر میباشد. ریشه این رشته در نقدهای پست مدرن از معماری و برنامه ریزی مدرنیستی است و اولین طراحی آن پارک دولاویلت اثر برنارد چومی در سال ۱۹۸۰ میدانند.

Keywords:

معماری منظر , رویکردهای معماری , شهرسازی , طراحی شهری