فاطمه گلشنی - کارشناسی ارشد تکنولوژی آموزشی دانشگاه اراک،

پس از شیوع ویروس کووید ۱۹ در جهان و لزوم رعایت دستورات ویژه بهداشتی، اجتماعات انسانی نیز رو به کمرنگ شدن و فاصله گرفتن نهاد. دامنه دورکاری ها تا مدارس گسترش یافت و آموزش از راه دور به عنوان پاسخی در برابر شرایط بوجود آمده، مطرح گردید. آموزش و پرورش جمهوری اسلامی ایران، شبکه شاد را به عنوان برنامه رسمی کشوری با هدف پیگیری فعالیت های آموزشی مدارس معرفی کرد. حال با گذشت حدود یکسال و نیم از شروع جدی استفاده از این شبکه، هنوز هم چالش ها و مسائل عمده‎ای در استفاده و به کار بردن آن وجود دارد. در این تحقیق تلاش شده است تا سامانه شاد مورد ارزیابی قرار گیرد. جامعه آماریا ین تحقیق را معلمان مقطع ابتدایی شهرستان شازند تشکیل دادند که از بین آنها ۱۸۵ نفر با استفاده از جدول مورگان انتخاب شدند و لینک پرسشنامه محقق ساخته برای جمع آوری اطلاعات در اختیارشان قرار گرفت. در پایان نیز مشخص شد که با توجه به یافته ها، نرم افزار شاد در بسیاری از مولفه های طراحی آموزشی کیفیت نامطلوبی دارد که بایستی توسط برنامه ریزان آموزش الکترونیکی آموزش و پرورش مورد توجه قرار گیرد تا در آینده بستری مناسب برای آموزش و پرورش رسمی و عمومی باشد.

دانش آموز، معلم، ابتدایی، آموزش مجازی، شاد.