سوسن فرخی
علی اکبر سیف
علیرضا کیامنش

هدف: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثر بخشی آموزش راهبرد یادگیری تجسم کردن و آموزش خودنظم­دهی بر خلاقیت دانشآموزان انجام شد. روش ها: روش پژوهش حاضر آزمایشی بود. جامعه پژوهش حاضر شامل کلیه دانشآموزان پایه­ی هفتم شهر تهران بود که در سال تحصیلی ۱۳۹۷-۱۳۹۶ مشغول به تحصیل بودند. با استفاده از روش نمونه­گیری خوشه­ای چند مرحله­ای ۱۲۰ دانش­آموز (۶۰ دانش­آموز دختر- ۶۰ دانش­آموز پسر) به عنوان نمونه انتخاب شد. برای جمع­آوری داده­ها از پرسشنامه خلاقیت تورنس استفاده شد که در  مرحله پیش­آزمون و پس­آزمون اجرا شد. داده­ها با استفاده از آزمون آماری کوواریانس مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان داد که دو روش آموزشی راهبرد تجسم کردن و آموزش خودنظم دهی بر افزایش خلاقیت دانش­آموزان تاثیر معنی­داری دارد. همچنین نتایج نشان داد که تفاوت معنی­داری بین دانش آموزان دختر و پسر از لحاظ اثر بخشی این دو روش آزمایشی بر خلاقیت­ دانش­آموزان وجود ندارد. لیکن نتایج نشان داد که بین اثر بخشی دو روش آزمایشی آموزش راهبرد یادگیری تجسم کردن و آموزش خود نظم دهی بر خلاقیت دانش آموزان تفاوت معناداری وجود ندارد و می­توان گفت که این دو روش آموزش به یک میزان اثر بخش بوده­اند. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که آموزش راهبرد یادگیری تجسم کردن و آموزش خودنظم­دهی در باعث افزایش خلاقیت دانش­آموزان می­شود و اثر این دو روش بر خلاقیت دانش­آموزان دختر و پسر یکسان است.  

creativity, self-regulation, strategy, visualization, خلاقیت, خودنظم دهی, راهبردیادگیری تجسم کردن