میلاد ایمانی سقین سرا - کارشناس ارشد رسوب شناسی و سنگ شناسی رسوبی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه تحصیلات تکمیلی علوم پایه زنجان، زنجان، ایران
آرام بایت گل - استادیار دانشکده علوم زمین، دانشگاه تحصیلات تکمیلی علوم پایه زنجان، زنجان، ایران
مهدی دارائی - استادیار دانشکده علوم زمین، دانشگاه تحصیلات تکمیلی علوم پایه زنجان، زنجان، ایران
محمود شرفی - استادیار، رسوب شناسی و سنگ شناسی رسوبی، گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه هرمزگان، بندرعباس، ایران
میثم عیسی نژاد - کارشناس ارشد رسوب شناسی و سنگ شناسی رسوبی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه تحصیلات تکمیلی علوم پایه زنجان، زنجان، ایران
افشین زهدی - استادیار، گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران
جواد ربانی - استادیار، گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه زنجان، زنجان، ایران

در این مطالعه با ادغام داده‎‍های رسوب شناسی از مطالعات صحرایی و پتروگرافی همراه با داده‎‍های ژئوشیمی ایزوتوپی، چارچوب چینه‎‍نگاری‎‍ سکانسی سازند سرگلو و نجمه در ناحیه اورامانات از شمال‎‍ غرب کرمانشاه بررسی شده‎‍اند. سه سکانس رسوبی از نوع T/R facies cycles شامل TR۱ تا TR۳ در نهشته‎‍های سازند سرگلو شناسایی شده است. وجود شیل‎‍های تیره غنی از مواد آلی و آهک‎‍های بیتومین‎‍دار در سکانس‎‍های TR۱ تا TR۳ همراه با مقادیر سبک تر δ۱۳C، به ویژه پیک‎‍های ناگهانی و منفی در بخش‎‍های مرتبط با بخش حوضه/شلف خارجی حوضه رسوب گذاری سازند سرگلو، نشان می‎‍دهد فضای تجمع سازند سرگلو گسترش بالایی داشته و در اورامانات، این حوضه دارای فضای رسوب‎‍گذاری نسبتا بالا بوده و قابلیت ایجاد توالی‎‍های دریایی عمیق را به ویژه در طول گستره‎‍های تراز پیش رونده (TST) داشته است. سه سکانس رسوبی نیز از نوع T/R facies cycles شامل TR۴ تا TR۶ در نهشته‎‍های سازند نجمه شناسایی شده است. تکامل روند رخساره‎‍ای، طرح برانبارش و معماری داخلی سکانس‎‍های TR۴ تا TR۶ همراه با پیک‎‍های مثبت دوره‎‍ای در مقادیر δ۱۳C، از وجود فضای تجمع کم رسوب‎‍گذاری در این سازند حکایت دارد. در مرز سازند سرگلو و نجمه، مقادیر δ۱۸O یک پیک ناگهانی و مثبت را نشان می‎‍دهد که احتمالا ناشی از تغییر شرایط اقلیمی در مرز ژوراسیک میانی و بالایی در مقیاس محلی بوده باشد. انطباق خوب دسته رخساره های TST و RST و ژئوشیمی ایزوتوپ کربن ۱۳ (δ۱۳C) حاکی از آن است که نوسانات سطح آب دریا به عنوان مکانیسم اصلی، به تغییر مقادیر δ۱۳C در طول ته‎‍نشینی سازندهای سرگلو و نجمه منجر شده است.

ژئوشیمی ایزوتوپی, چینه‎‍نگاری ‎‍سکانسی, سازند سرگلو, سازند نجمه, ژوراسیک