جمال الدین بگجانی - گروه پرستاری کودکان و مراقبت های ویژه نوزادان، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
اکرم السادات سادات حسینی - دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
هادی رنجبر - دانشکده علوم رفتاری و سلامت روان، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
نیلوفر نجفعلی دیزجی - دانشگاه علوم پزشکی ارومیه، ارومیه، ایران
زهرا ظریفیان سروش - گروه پرستاری کودکان و مراقبت های ویژه نوزادان، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
معصومه محکم - بیمارستان کودکان مفید، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی - درمانی شهید بهشتی، تهران، ایران

مقدمه: عوارض ناشی از سندرم نفروتیک باعث کاهش کیفیت زندگی والدین کودکان مبتلا به این بیماری می گردد. با توجه به اینکه آموزش خودمراقبتی با احتمال کاهش مرگ و میر و بهبود پیامدهای بیماری همراه می­ باشد، لذا هدف پژوهش حاضر تعیین تاثیر آموزش خودمراقبتی بر ارتقاء کیفیت زندگی والدین کودکان مبتلا به سندرم نفروتیک بوده است. روش­ کار: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی ۶۰ کودک ۱۸-۷ ساله مبتلا به سندرم نفروتیک به روش تصادفی به دو گروه مساوی آزمون و کنترل تقسیم شدند. ابزارگرداوری داده ها شامل: فرم اطلاعات دموگرافیک  و پرسشنامه ی خلاصه شده ی کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی[۱] بود. اعضای گروه مداخله ۲ جلسه ۶۰ دقیقه ­ای، آموزش خودمراقبتی براساس نظریه اورم دریافت کردند. نتایج مداخله بعد از یک ماه توسط نرم افزار آماری SPSS نسخه ۲۳ تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: میانگین نمره ی کیفیت زندگی والدین در گروه آزمون و کنترل، قبل از مداخله، به ترتیب ۷۴/۳ ± ۳۶/۵۱ و ۵۲/۴ ± ۴۶/۵۱ بود که اختلاف معناداری بین دو گروه مشاهده نشد(۰۵/۰ P) اختلاف معناداری بین دو گروه مشاهده شد. بحث و نتیجه گیری: آموزش خودمراقبتی براساس نظریه اورم بر ارتقاء کیفیت زندگی والدین کودکان مبتلا به سندرم نفروتیک موثر بود. این نتایج در یک ماه بعد از مداخله آموزشی نیز تداوم داشت، لذا می­ تواند به عنوان روش مکمل و اثربخش در افزایش کیفیت زندگی والدین این گروه از بیماران مورد استفاده قرار بگیرد.  

Child, Education, Orem, Parents, Nephrotic syndrome, Quality of life, کودک, آموزش, اورم, والدین, سندروم نفروتیک, کیفیت زندگی