سیمین کرمانیان - دانشجوی کارشناسی ارشد روان شناسی بالینی، دانشگاه آزاداسلامی، واحد تهران مرکزی، تهران، ایران.
مهدیه صالحی - استادیار، گروه روان شناسی، دانشگاه آزاداسلامی، واحد تهران مرکزی، تهران، ایران.
علیرضا ملازااده - استادیار، گروه روان شناسی، دانشگاه آزاداسلامی، واحد تهران مرکزی، تهران، ایران.

این پژوهش با هدف تعیین تفاوت بین تنظیم هیجانی و خودکارآمدی در کودکان کار و عادی انجام شد. پژوهش توصیفی و از نوع علی و مقایسه ای بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی کودکان کار با دامنه سنی ۱۸-۱۲ سال شهر تهران-منطقه ۱۶ واقع درمحله شوش در سال ۹۹-۱۳۹۸ بود. با روش نمونه گیری در دسترس تعداد ۱۰۰ کودک (۵۰ کودک کار و ۵۰ کودک عادی) انتخاب شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه تنظیم هیجان (گروس و جان، ۲۰۰۳) و پرسشنامه خودکارآمدی کودک (موریس، ۲۰۰۲) بود. داده ها با کمک روش های آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و واریانس یکراهه تحلیل شد. نرم افزار آماری برای تحلیل داده ها SPSS نسخه ۲۶ بود. سطح معناداری ۰۵/۰ درنظر گرفته شد. نتایج نشان داد که کودکان کار در مقایسه با کودکان عادی در تنظیم هیجان و ابعاد آن (بازداری هیجانی و ارزیابی مجدد شناختی) نمره پایین تری داشته اند و تفاوت بین دو گروه معنادار بوده است (۰۵/۰>P). همچنین، نتایج نشان داد که کودکان کار در مقایسه با کودکان عادی در خودکارآمدی و ابعاد آن (تحصیلی، اجتماعی و عاطفی) نمره پایین تری داشته اند (۰۵/۰>P).

خودکارآمدی, تنظیم هیجان, کودک کار, کودک عادی