مدل یابی روابط ساختاری شناخت اجتماعی و سبک های هویت با رفتارهای خودآسیب رسان با میانجی گری شفقت به خود در نوجوانان

مقدمه: خودآسیب رسانی مکانیسمی که نوجوانان برای محافظت از خود شکننده شان در مقابل فشارهای این دوره از آن استفاده می کنند و اغلب موجب آسیب جدی جسمی و روانی به خود می شوند. برای جلوگیری یا کاهش این رفتارها در نوجوانان، لازم است ابتدا اطلاعات مناسب در مورد این ساختار بدست آورده و عوامل موثر بر آنها را شناسایی نمود. روش: براین اساس پژوهش حاضر با هدف مدل­­یابی روابط ساختاری شناخت اجتماعی و سبک­های هویت با رفتارهای خودآسیب­رسان با میانجی­­گری شفقت به خود در نوجوانان انجام شد. روش پژوهش همبستگی از نوع مدل یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل تمامی نوجوانان ۱۶-۱۴ سال که در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۹۹ در مدارس دولتی شهر کرج مشغول به تحصیل بودند، که ۲۴۷ نفر به صورت اینترنتی و از طریق شبکه های مجازی به صورت در دسترس با استفاده از پرسشنامه های سبک­های هویت (برزونسکی، ۱۹۸۹) شناخت اجتماعی (نجاتی، و همکاران، ۱۳۹۷) رفتار خودآسیب رسان (کلونسکی و گلن، ۲۰۰۹) شفقت به خود (نف، ۲۰۰۳)، مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته­ها و نتیجه­گیری: یافته­های بدست آمده از ارزیابی مدل پیشنهادی به روش معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار SPSS۲۳ و Smart PLS۳ نشان داد اثر مستقیم و منفی سبک های هویت (۰۱/۰>P)، و شفقت به خود (۰۵/۰>P) بر رفتارهای خود آسیب رسان معنادار است. اثرمستقیم و منفی شناخت اجتماعی بر رفتارهای خود آسیب رسان معنادار است (۰۵/۰>P)، اما اثرغیرمستقیم شناخت اجتماعی بر رفتارهای خودآسیب رسان معنادار نیست

Keywords:

شناخت اجتماعی , سبک های هویت , رفتارهای خودآسیب رسان , شفقت به خود , نوجوانان