مجید صفاری نیا - استاد گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.
مهناز شریفیان - دانشجوی دکتری گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه. ایران.
سوسن علیزاده فرد - استادیار گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.

مقدمه: با توجه به اینکه مسایل جنسی چند عاملی هستند و تا کنون از منظر روانشناسی اجتماعی به این موضوع کمتر پرداخته شده است، لذا این پژوهش به منظور بررسی نقش تئوری تبادل اجتماعی در پیش بینی ازدواج به وصال نرسیده صورت گرفت. روش: این مطالعه توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه زنان مراجعه کننده به کلینیک های جنسی شهر تهران بود که با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای ۲۲۰ نفر از زنان واجد شرایط انتخاب شدند. در پژوهش حاضر از ابزار زنانه چندوجهی اختلال دخول واژینال مولائی نژاد و همکاران (۲۰۱۴) و پرسشنامه تبادل اجتماعی لیمبن و همکاران (۲۰۱۱) به عنوان ابزار استفاده گردید. یافته ها: نتایج نشان داد، سبک های پیگیری (۰۰۱/۰p= و ۲۴۴/۰ r=)، فردگرایی (۷/۰p= و ۲۸۹/۰-r=) و منفعت طلبی (۰۰۰۱/۰p= و ۲۸۳/۰- r=) رابطه مثبت معنی دار و سبک های انصاف (۰۰۰۱/۰p= و ۳۷۹/۰ r=) و سرمایه گذاری افراطی (۰۰۰۱/۰p= و ۲۷۷/۰ r=) رابطه منفی معنی دار با اختلال ازدواج به وصال نرسیده دارد. همچنین نتایج رگرسیون چندمتغیری نشان داد که تنها سبک انصاف ۱۴ درصد از واریانس اختلال ازدواج به وصال نرسیده را پیش بینی می کند. نتیجه گیری: با توجه به اینکه سبک های تبادل اجتماعی به خصوص سبک انصاف در اختلال ازدواج به وصال نرسیده موثر است، به کارگیری آموزش های مناسب در این زمینه می تواند در پایداری خانواده کمک کننده باشد.

تئوری تبادل اجتماعی, ازدواج به وصال نرسیده, سبک انصاف