مقایسه اثربخشی مداخله مبتنی بر روان شناسی مثبت نگر و آموزش یکپارچه شایستگی های هیجانی بر بهزیستی اجتماعی، هیجانی و روانشناختی

مقدمه: هدف اساسی مطالعه حاضر مقایسه اثربخشی مداخله مبتنی بر روان­شناسی مثبت­نگر و آموزش یکپارچه شایستگی­ های هیجانی بر بهزیستی اجتماعی، هیجانی و روانشناختی است. روش: این مطالعه یک طرح نیمه آزمایشی با پیش ­آزمون، پس­آزمون و مرحله پیگیری است. جامعه آماری دربرگیرنده دانشجویان دختر دانشگاه پیام نور رضوانشهر است و نمونه پژوهش شامل۵۱ فرد مبتلا به اضافه وزن است که به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل جای گرفتند (۱۷نفر در هر گروه). داده ها با استفاده از پرسشنامه بهزیستی ذهنی جمع آوری گردید. مداخله مبتنی بر روان شناسی مثبت نگر طی۱۴ جلسه و آموزش یکپارچه شایستگی های هیجانی در ۱۲ جلسه اجرا شد، در حالی که گروه کنترل هیچ درمانی را دریافت ننمود. یافته­ها: نتایج نشان داد که هر دو روش مداخله در ارتقاء بهزیستی و مولفه­ های آن تاثیرگذار بودند و گروه کنترل تغییر خاصی در مراحل ارزیابی نشان نداد. با این حال، تاثیر مداخله مبتنی بر روان­شناسی مثبت­نگر بر بهزیستی اجتماعی، روانشناختی و کلی بیشتر از مداخله دیگر بود. در کل، آموزش یکپارچه شایستگی­ های­ هیجانی اثربخشی بیشتری بر بهزیستی هیجانی داشته است. نتیجه­ گیری: به کارگیری این مداخله ­ها، می­تواند برای ارتقاء بهزیستی افراد مبتلا به اضافه وزن موثر باشد.

Keywords:

Positive psychology intervention , Integrative training of emotional competencies , Well-being