اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در بهبود انعطاف پذیری و همجوشی شناختی
عنوان مقاله: اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در بهبود انعطاف پذیری و همجوشی شناختی
شناسه ملی مقاله: JR_SCPN-6-1_008
منتشر شده در در سال 1396
شناسه ملی مقاله: JR_SCPN-6-1_008
منتشر شده در در سال 1396
مشخصات نویسندگان مقاله:
حسین زارع - استاد گروه روانشناسی دانشگاه پیام نور
خلاصه مقاله:
حسین زارع - استاد گروه روانشناسی دانشگاه پیام نور
مقدمه: هدف اساسی مطالعه حاضر اثربخشی درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش در بهبود انعطاف پذیری و همجوشی شناختی دانشجویان مضطرب بود. روش: این مطالعه یک طرح نیمه آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری بود. جامعه آماری مطالعه حاضر، در برگیرنده دانشجویان دختر دانشگاه پیام نور استان گیلان بود. نخست، آزمودنی ها با استفاده از ملاک های ورود و خروج غربال شدند. سپس، ۳۰ دانشجوی مضطرب انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جای گرفتند (۱۵ نفر در هر گروه). همه افراد مقیاس انعطاف پذیری و همجوشی شناختی را تکمیل کردند. افراد در گروه درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش در ۸ جلسه تحت درمان قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ درمانی را دریافت ننمود. یافته ها: نتایج نشان داد که بین دو گروه در انعطاف پذیری و همجوشی شناختی تفاوت معناداری وجود دارد. نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش به عنوان یک مداخله موثر در دانشجویان مضطرب است.
کلمات کلیدی: Acceptance and Commitment Therapy, Flexibility, Cognitive Fusion
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1571911/