طیبه شاهمرادی فر - کارشناس ارشد روان شناسی عمومی دانشگاه خوارزمی تهران
محمدحسین عبداللهی عبداللهی - دانشیار گروه روان شناسی عمومی دانشگاه خوارزمی
جعفر حسنی - دانشیار گروه روان شناسی بالینی دانشگاه خوارزمی

هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر آموزش نظم جویی هیجان در قضاوت اخلاقی با توجه به ظرفیت حافظه کاری بود. بدین منظور، ۱۵۸ نفر (۴۵ مرد و ۱۱۳ زن) از دانشجویان دانشگاه خوارزمی در این مطالعه شرکت کردند. تمام شرکت-کنندگان با استفاده از شاخص حافظه کاری مورد ارزیابی قرار گرفتند و بر اساس نمرات انتهایی توزیع دو گروه با ظرفیت حافظه کاری بالا و پایین برای شرکت در جلسات آموزشی انتخاب شدند. هر گروه، ۱۴ نفر (۹ زن و ۵ مرد)، به مدت ده جلسه تحت آموزش راهبردهای نظم جویی هیجان قرار گرفتند. قضاوت اخلاقی در پنج دسته مختلف (معماهای شخصی، شخصی آسان، شخصی دشوار، غیرشخصی و کنترل) که در سه مرحله ارزیابی شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل واریانس مختلط استفاده شد. نتایج نشان داد در پاسخ های سودگرایانه و زمان واکنش به معماهای قضاوت اخلاقی بین دو گروه با نمرات حافظه کاری پایین و بالا تفاوت معناداری وجود ندارد. همچنین یافته ها بیانگر این است که آموزش نظم جویی هیجان منجر به افزایش پاسخ های سودگرایانه در همه معماهای اخلاقی به جزء معمای کنترل شده است. افزون بر این موارد، آموزش نظم جویی هیجان در زمان واکنش به معماهای اخلاقی شخصی و نیز شخصی دشوارتاثیر داشته است. با توجه به یافته ها، به نظر می رسد آموزش نظم جویی هیجان در پاسخ دهی سودگرایانه و زمان واکنش به معماهای اخلاقی به ویژه معمای اخلاقی شخصی تاثیر داشته است. این می تواند به عنوان یک شاخص بیانگر این باشد که چطور آموزش نظم جویی هیجان می تواند پاسخ هیجانی را در طول قضاوت اخلاقی تحت تاثیر قرار دهد.

قضاوت اخلاقی, نظم جویی فرایندی هیجان, حافظه کاری, سودگرایی