پیش بینی رضایت تحصیلی دانشجویان بر اساس متغیرهای سلامت روانی و خود کارآمدی

هدف از پژوهش حاضر، پیش بینی رضایت تحصیلی دانشجویان بر اساس متغیرهای سلامت روانی و خودکارآمدی است. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و مطالعات کاربردی است. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد نکا به تعداد ۱۹۲ نفر بودند. نمونه آماری با استفاده از جدول کرجسی و مورگان، به تعداد ۱۲۸ نفر و به شیوه نمونه گیری تصادفی طبقه ای بر حسب جنسیت انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از سه پرسش نامه استاندارد سلامت روانی، خودکارآمدی و رضایت تحصیلی استفاده شده است. روایی صوری ابزار توسط صاحب نظران و متخصصان مربوط مورد تایید قرارگرفته است. پایایی آن ها با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ برای هر یک به ترتیب برابر ۸۲/۰، ۸۱/۰ و ۷۵/۰ به دست آمد. برای بررسی و تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و آمار استنباطی شامل ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد که بین سلامت روانی با رضایت تحصیلی و بین خودکارآمدی با رضایت تحصیلی دانشجویان رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیونی نیز نشان داد: متغیرهای سلامت روانی و خودکارآمدی قادر به پیش بینی رضایت تحصیلی دانشجویان هستند.

Keywords:

سلامت روانی , خودکارآمدی , رضایت تحصیلی