اثر دینامیکی لنگرها بر آرماتورگذاری اتصال بتنی گوشه با بکارگیری روش المانهای محدود

آرماتورگذاری و مقاوم سازی اتصال گوشه )زانویی( در ساختمانهای بتنی، پلها، دیوارهای حائل و سایر سازه هایی که این نوع اتصال در آنها وجود دارد یکی از زمینه های تحقیقات اخیر در زمینه سازه های بتنی بوده است . در این نوع اتصال بدلیل اینکه آرماتورهای اصلی تیر و ستون در آن قطع ومهار می شوند، از لحاظ ظرفیت باربری، نسبت به سایر اتصالات ضعیف تر عمل می کند، بنابراین تحت اثر بارهای استاتیکی و دینامیکی آرماتورگذاری این ناحیه نیاز به مطالعه و تحقیق بیشتری دارد . از آنجا که در اثر بارهای زلزله ، لنگره ای بزرگی در اتصال بوجود می آید و جهت این لنگر بصورت تناوبی تغییر می کند عمل انتقال نیرو از بتن به آر ماتور و بالعکس مشکلاتی را فراهم می کند . در این مقاله به منظور بررسی رفتار اتصال تحت اثر بارهای استاتیکی و دینامیکی، یک اتصال بتنی با استفاده از روش المان محدود در نرم افزارABAQUS بصورت سه بعدی مدل سازی شده و اثر شکل آرماتور گذاریهای مختلف و بکارگیری ماهیچه بتنی در مقاومت و رفتار اتصال مورد مطالعه قرار گرفته است ، در پایان نیز از نتایج بدست آمده و مقایسه آنها الگوی آرماتورگذاری مناسب برای اتصال پیشنهاد شده است.

Keywords:

اتصال گوشه , مهار آرماتور , جزییات آرماتورگذاری , روش المان محدود