حسن موثقی - گروه حقوق، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز- ایران.
یاسر چوخاچی زاده مقدم - دانشجوی دکتری حقوق عمومی، گروه حقوق عمومی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز– ایران.

یکی از زیرساخت­های اصلی حق حیات که از مصادیق بارز حقوق بشر می­باشد حق بر سلامت و بهداشت است که زمینه­ساز تحقق دیگر نسل­های حقوق بشر در سطح جهان شناخته می­شود. بدین­ترتیب بهداشت انسانی هم می­تواند تمتع از دیگر حقوق را تحت تاثیر قرار بدهد و هم از بی­تفاوتی و نقض دیگر موازین حقوق بشر تاثیر پذیرد. سازمان ملل متحد و سازمان بهداشت جهانی به عنوان یک سازمان بین­المللی عام و تخصصی در بسیاری از ماموریت­ها و اهداف خود در زمینه بهداشت انسانی­کامیاب بوده و در آن موضوعات و مناطقی که اهداف یا سازمان بهداشت جهانی فرصت تحقق یا پیشروی نیافته باید موانع تحقق این آرمان­ها را در فقر، بیسوادی، بیکاری، رکود، فساد، تبعیض و فقدان دموکراسی در برخی از جوامع و کشورها جستجو کرد. فرضیه تحقیق بر این اساس استوار است که سازمان بهداشت جهانی برای فائق آمدن بر مشکلات پیش رو باید با ابزار افزایش آگاهی ملت­ها به تدریج دولت­ها را تشویق به تعامل و همکاری برای ارتقاء سطح بهداشت بشریت بنماید تا سریع­تر به اهداف عالی و انسانی خود دست یابد.

سازمان بهداشت جهانی, چالش ها, سلامت همگانی, توسعه پایدار, فقر و گرسنگی