پسا ساختارگرایی در آثار سهراب سپهری
عنوان مقاله: پسا ساختارگرایی در آثار سهراب سپهری
شناسه ملی مقاله: JR_JOSSI-12-44_002
منتشر شده در در سال 1398
شناسه ملی مقاله: JR_JOSSI-12-44_002
منتشر شده در در سال 1398
مشخصات نویسندگان مقاله:
رشید هاشمی - کارمند پتروشیمی تبریز
فرهنگ ارشاد - استاد بازنشسته گروه جامعه شناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، ایران (نویسنده مسئول).
سیف اله سیف اللهی - دانشیار گروه جامعه شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران
فیروز راد - استادیا ر گروه علوم اجتماعی، دانشگاه پیام نور- صندوق پستی ۱۹۳۹۵۳۶۹۷، تهران- ایران.
خلاصه مقاله:
رشید هاشمی - کارمند پتروشیمی تبریز
فرهنگ ارشاد - استاد بازنشسته گروه جامعه شناسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، ایران (نویسنده مسئول).
سیف اله سیف اللهی - دانشیار گروه جامعه شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، ایران
فیروز راد - استادیا ر گروه علوم اجتماعی، دانشگاه پیام نور- صندوق پستی ۱۹۳۹۵۳۶۹۷، تهران- ایران.
این مقاله تحلیلی بینا رشته ای است بین جامعه شناسی و ادبیات و سعی دارد از منظری جامعه شناختی آثار سپهری را مطالعه نماید. برای این منظور ضمن استفاده از نظریه های مختلف جامعه شناختی مربوط به این حوزه چون پسا ساختارگرایی و هرمنوتیک مدرن، از روش شناسی تحلیل گفتمان لاکلا و موفه نیز استفاده شده است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که آثار سپهری فاقد تعین معنایی است، ارتباط دال و مدلول در آن یک به یک نیست و امکان خوانش های متفاوت و تکثیر معنی در آن وجود دارد. این امر امکان پسا ساختارگرایانه بودن آثار وی را توضیح می دهد. این تحقیق همچنین نشان می دهد که ادبیات ایران همپای ادبیات جهانی از ظرفیت بالایی در پرداختن به مسائل انسانی و اجتماعی برخوردار است و با رویکردهای متفاوتی به تفسیر آنها می پردازدکه روایت سپهری تنها یکی از آنهاست. این تحقیق و کارهای مشابه ضمن کشف چنین توانمندی هایی، از مهجوریت این آثار کاسته، اهمیت تحقیقات بینا رشته ای را روشن نموده و ضرورت آموزش توامان آنها را در رشته های دانشگاهی مربوطه بیشتر از گذشته یادآور می شوند.
کلمات کلیدی: پسا ساختارگرایی, هرمنوتیک, تحلیل گفتمان, دال, مدلول
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1572246/