تدوین مدل مفهومی حاصل از تلفیق دانش بومی و نوین با استفاده از نظریه بنیانی در احیاء، حفظ، نگهداری و بهره برداری از منابع طبیعی با رویکرد پساتوسعه (مورد مطالعه: ایل ممسنی استان فارس) 

این مقاله ضمن بررسی دانش بومی و نوین در خصوص مدیریت مشارکتی سنتی بهره­برداری از مرتع درایل ممسنی فارس، به بررسی تغییرات ایجاد شده براثر اجرای برنامه شبه مدرنیزم دولتی پرداخته است. در این مقاله از روش گراندد تئوری و تکنیک­های ارزیابی مشارکتی روستایی، مصاحبه نیمه ساخت ­یافته، مشاهده و قدم­ زدن در میدان و بحث گروهی استفاده گردیده و با روش گلوله برفی نسبت به انتخاب نمونه­های آماری تا مرحله اشباع نظری در داده­ها پرداخته و پس ازتجزیه و تحلیل داده­های­گردآوری شده در میدان از طریق کدگذاری (باز، محوری و انتخابی) با انتخاب طبقه مرکزی «­مدیریت مشارکتی پایدار مرتع»، اقدام به استخراج نظریه­ای براساس داده­های گردآوری شده از میدان نموده است. برای «مدیریت مشارکتی سنتی»،  نظریه «عناصر خرده فرهنگ عشایری به مثابه عوامل توسعه مشارکت­های خودانگیخته» و برای «پاشیدگی مشارکت­های سنتی»،  نظریه «­مدرنیزم دولتی و به هم­ ریختگی مدیریت مشارکتی سنتی بهره­برداری از مرتع» از داده­ها به دست آمد.

Keywords:

دانش بومی , دانش نوین , مدیریت مشارکتی سنتی و مدیریت مشارکتی پایدار مرتع