علی صادقی کوهستانی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت دولتی، توسعه منابع انسانی، دانشگاه غیرانتفاعی مارلیک، نوشهر، ایران
یسری حائری - استادیار گروه مدیریت دولتی، دانشگاه غیرانتفاعی مارلیک واحد نوشهر، نوشهر، ایران
جعفر کیالاشکی - مربی گروه مدیریت دولتی، دانشگاه غیرانتفاعی مارلیک واحد نوشهر، نوشهر، ایران

در دنیای کنونی، سازمانهایی قادر به رقابت و بقا هستند که بر یادگیری تاکید دارند و به آن به مثابه یک ضرورت و توانمندی نگاه می کنند. ازآنجا که فرهنگ سازمانی به عنوان یک بستر سازمانی، نقش کلیدی در موفقیت و تحقق اهداف و استراتژی های سازمان دارد، یکی از پیش نیازهای مهم سازمانی برای یادگیری، وجود فرهنگ سازمانی است که از مفهوم و زیرساختهای یادگیری حمایت می کند. امروزه نیروی انسانی به عنوان یک دارایی با ارزش و محوری برای سازمان ها نگریسته می شود. سازمان ها به منظور کسب سطح بالاتری از عملکرد و موفقیت همواره به دنبال بهره گیری حداکثری از این دارایی ارزشمند سازمانی هستند. ازاین رو؛ سازمان ها به دنبال توانمندسازی نیروی انسانی خود به عنوان یک اصل مهم برای بقا و رقابت در عرصه متغیر کسب وکار کنونی می باشند. هدف این پژوهش بررسی نقش رهبری توانمندساز در ارتقا فرهنگ یادگیری سازمانی بود. رهبری یک موضوع مهم برای دانشمندان و متخصصان سراسر جهان است. رهبران معمولا مسئول موفقیت عملکرد سازمانی هستند، اما وقتی پیرو خوبی نداشته باشند؛ نمی توانند موفق شوند. بنابراین، تعامل رهبر پیرو عامل تعیین کننده ای است. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که رهبری توانمندساز نقش بسزایی در فراهم کردن بستر مناسب برای فرهنگ یادگیری سازمانی کارکنان از طریق انتقال دانش ضمنی دارد. ازاین رو پیشنهاد می شود همواره سازمان ها به دنبال دستیابی به فرهنگی و جوی مطلوب و حمایت کننده از یادگیری باشند.

رهبری توانمندساز، فرهنگ، یادگیری سازمانی