اثربخشی مشاوره پیش از ازدواج با رویکرد CBT بر خودکنترلی و میزان سازگاری دختران ۱۸ تا ۳۰ سال

هدف از پژوهش حاضر اثربخشی مشاوره پیش از ازدواج با رویکرد CBT بر خودکنترلی و میزان سازگاری دختران ۱۸ تا ۳۰ سال می باشد. روش پژوهش حاضر از نوع آزمایشی با پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل دختران مجرد مراجعه کننده به مراکز مشاوره منطقه ۷ تهران، جهت مشاوره پیش از ازدواج بود. از بین جامعه مورد نظر نمونه ای به حجم ۶۰ نفر انتخاب و وارد مطالعه شدند و سپس به صورت تصادفی در دو گروه مداخله ۳۰) نفر) و کنترل ۳۰) نفر) جای گرفتند. پس از پایان جلسات مشاوره به مدت ۱۰ جلسه، پرسش نامه های ۳۶ گویه ای خودکنترلی تانجی و همکاران (۲۰۰۰) و پرسشنامه سازگاری پرسشنامه ۸۴ گویه ای وینبرگر (۱۹۷۱) به عنوان ابزارهای پژوهش به افراد نمونه پژوهش داده شد. سپس داده ها توسط نرم افزار spss ۲۴ و آزمون کوواریانس چند متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های تحلیل کوواریانس این مطالعه نشان داد که میانگین نمرات خودکنترلی و سازگاری در پس آزمون به ترتیب ( ۱۱۷/۵۰ ) و ( ( ۱۴۲/۷۰ نسبت به میانگین گروه کنترل در متغیر خودکنترلی و میزان سازگاری به ترتیب ( ۱۰۲/۵۰ ) و ( ۱۱۳/۸۰ ) بالاتر بود. به عبارت دیگر میتوان چنین نتیجه گرفت که مشاوره پیش از ازدواج با رویکرد شناختی رفتاری بر میزان خودکنترلی و سازگاری دختران ۱۸ تا ۳۰ سال اثر مثبت و معناداری دارد. .(P<۰/۰۵)

Keywords:

مشاوره پیش از ازدواج , رویکرد CBT , خودکنترلی , سازگاری