اثربخشی شفقت به خود بر بهزیستی روانشناختی دانش آموزان

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی شفقت به خود بر بهزیستی روانشناختی دانش آموزان دختر متوسطه دوم بود. روش پژوهش آزمایشی و طرح تحقیق نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان دختر متوسطه دوم مشغول به تحصیل در سال ۱۴۰۱-۱۴۰۲ مدارس شهرستان قائمشهر بودند که متشکل از ۲۸۵۴ نفر بودند. نمونه ای به حجم ۳۰ نفر از این جامعه به شیوه تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب و به صورت تصادفی ساده در گروه های آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش در معرض ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای آموزش شفقت به خود که براساس پروتکل گیلبرت (۲۰۰۹) تنظیم شده بود؛ قرار گرفتند. در حالی که گروه کنترل آموزشی را دریافت نکردند. هر دو گروه در مرحله پیش آزمون و پس آزمون پرسشنامه بهزیستی روانشناختی را تکمیل نمودند. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS انجام شد. یافته ها نشان داد که آموزش شفقت به خود قادر است بر بهزیستی روانشناختی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم اثرگذار باشد.

Keywords:

شفقت به خود , بهزیستی روانشناختی , دانش آموزان