سنا سلطانی - دکترای رشد حرکتی، دانشگاه خوارزمی
عباس بهرام - استاد دانشگاه خوارزمی
فرهادی قدیری - استاد دانشگاه خوارزمی
علیرضا فارسی - استاد دانشگاه شهید بهشتی

اطلاعات مربوط به الگوی گام برداری کودکان دارای اختلال نقص توجه بیش فعالی (ADHD) ناکاملو عمدتا مبتنی بر راه رفتن در زمان کوتاه و بدون تفکیک زیرشاخه ها میباشد. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی کودکان دارای ADHD در دو زیر شاخه با نقص توجه غالب (ADHD-I) و ترکیبی (ADHD-C) در مقایسه با کودکان با رشد عادی (TD) در الگوی گام برداری به صورت مداوم انجام شد. ۲۱ کودک دارای ADHD در دو زیر شاخه مذکور و ۱۲ کودک ۱۰) TD؛۷ ساله) وارد پژوهش شدند. شرکت کنندگان در یک آزمون سه دقیقه ای گام برداری روی تردمیل با سرعت خودترجیحی شرکت کردند. طول استراید، زاویه گلوبال پای برتر، عرض گام، زمان گام و تغییرپذیری آنها با استفاده از تحلیل واریانس یکراهه در سطح معنیداری α=۰/۰۵ ارزیابی شد. طول استراید (P=۰/۸۴)، عرض گام (P=۰/۶۸)، زمان گام (P=۰/۴۱)، بین سه گروه تفاوت معناداری نداشت، اما زاویه گلوبال پای برتر (P=۰/۰۰۰۱) بین سه گروه به شکل معناداری متفاوت بود. تغییرپذیری طول استراید (P=۰/۰۰۰۱)، زاویه گلوبال (P=۰/۰۰۵)، عرض گام (P=۰/۰۰۰۱) و زمان گام (P=۰/۰۰۰۱) بین سه گروه به شکل معناداری متفاوت بود. با توجه به تفاوت راه رفتن به صورت مداوم بین زیرشاخه های کودکان ADHD و تفاوت آنها نسبت به کودکان TD، این نتایج را میتوان راهنمایی برای مربیان کودکان دارای ADHD دانست.

اختلال نقص توجه- بیش فعالی، گام برداری، کودکان با رشد عادی