امیرحسین احمدبیکی - دانشجوی دکتری، گروه مهندسی سیستم های کشاورزی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
محمد قهدریجانی - استادیار، گروه مهندسی سیستم های کشاورزی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
سید علیمحمد برقعی - استاد، گروه مهندسی سیستم های کشاورزی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
حسین باخدا - استادیار، گروه مهندسی سیستم های کشاورزی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

افزایش سطح زیر کشت گلخانه های استان تهران نه تنها از دید افزایش تولید دارای اهمیت است، بلکه با حفظ کاربری اراضی کشاورزی، به ویژه در اراضی کوچک زراعی، از لحاظ اجتماعی نیز اهمیت چشمگیری دارد. از سوی دیگر، افزایش گلخانه های صیفی در استان تهران، موجب انتقال سرمایه های سرگردان به بخش کشاورزی و ایجاد اشتغال مولد می شود. در این تحقیق، از روش نمونه­گیری خوشه­ای با طبقه­بندی استفاده شد. در این روش، پس از گزینش شهرستان های مورد نظر که دارای بیشترین سطح زیرکشت محصول مورد بررسی بودند، بهره برداران درون هر طبقه با توجه به شمار نمونه محاسبه شده در طبقه به روش نمونه گیری تصادفی با استفاده از جدول اعداد تصادفی گزینش شدند. در مجموع از ۵۵ نمونه گزینش شده در استان تهران، ۲۲ نمونه مربوط به نظام تک کشتی خیار، ۱۵ نمونه به کشت مخلوط خیار و گوجه فرنگی و ۱۸ نمونه دیگر به کشت مخلوط خیار و فلفل سبز گلخانه ای اختصاص داشت. نتایج تحلیل هزینه- فایده نشان داد که تولید صیفی های گلخانه ای در استان تهران در سطوح گلخانه بالاتر از ۵۰۰۰ متر مربع دارای توجیه اقتصادی لازم است. اما روند افزایش سودآوری فعالیت در گلخانه های استان تهران با افزایش سطح گلخانه، تا ۷۵۰۰ هزار متر مربع، روندی فزاینده و پس از آن روندی کاهنده را نشان می­دهد. در آخر نیز پیشنهاد گردید که سازمان جهاد کشاورزی استان تهران، از صدور پروانه تاسیس برای تولید صیفی گلخانه ای در گستره های پایین­تر از ۱۵۰۰  متر مربع خودداری کند و مشوق های لازم را برای تولید صیفی های گلخانه ای در استان تهران، در گستره های بین ۵۰۰۰ تا ۷۵۰۰ متر مربع فراهم آورد.

اقتصادی, تولید, صیفی, فایده به هزینه