حکیم ناصری - دانشجوی دکتری مکانیزاسیون کشاورزی، گروه مکانیزاسیون کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تاکستان، تاکستان، ایران
محمد غلامی پرشکوهی - دانشیار گروه مکانیزاسیون کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تاکستان، تاکستان، ایران
ایرج رنجبر - استاد گروه مکانیزاسیون کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تاکستان، تاکستان، ایران
داود محمد زمانی - استاد گروه مکانیزاسیون کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تاکستان، تاکستان، ایران

مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر عملیات مختلف خاک ورزی بر پارامترهای عملکردی ماشین، ویژگی­های کمی و کیفی نیشکر و همچنین ویژگی­های فیزیکی خاک اجرا گردید. این تحقیق در شرکت کشت و صنعت حکیم فارابی واقع در ۳۵ کیلومتری جاده اهواز- آبادان در سال زراعی ۱۳۹۶-۱۳۹۵ به روش بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. تیمارهای مورد مقایسه شامل ۱- دو بار استفاده از زیرشکن با بولدوزر D۸ (عملیات مرسوم)، ۲- خاک ورز مرکب آلپگو، ۳- خاک ورز مرکب ناردی و ۴- زیرشکن با بولدوزر D۸ + زیرشکن تراکتوری مدل آهنگری خراسان بودند. نتایج این تحقیق نشان داد که اختلاف معنی داری بین تیمارهای مختلف از نظر شاخص های تشکیل دهنده عملکرد (ویژگی­های کمی و کیفی نیشکر) وجود ندارد، اما تیمارهای مختلف بر ویژگی­های فیزیکی خاک و پارامترهای عملکردی تاثیر معنی دار دارند. در ارتفاع ساقه، عملکرد، بریکس شربت و درجه خلوص، بیشترین مقادیر مربوط به تیمار دوم، به ترتیب با ۲۳۶ سانتی­متر، ۱۰۲ تن در هکتار، ۱۹/۹۵ درصد و ۹۳/۸۵ درصد، و در میانگین وزنی قطر کلوخه ها، جرم مخصوص ظاهری در عمق ۳۰ تا ۶۰، میزان مقاومت خاک در عمق صفر تا ۳۰ سانتی­متر، میزان مصرف سوخت و زمان عملیات، کمترین مقادیر­ به ترتیب به تیمار سوم با ۳۸/۳۳ میلی­متر، تیمار دوم با ۱/۱۵ گرم بر سانتی­متر مکعب، تیمار دوم با ۱۰۴/۹۶ پاسکال، تیمار دوم با ۴۸/۳۳ لیتر در هکتار، تیمار دوم با ۲/۲۱ ساعت تعلق داشت.

پارامترهای عملکردی, خاک ورزی, خاک ورز حفاظتی, شاخص های عملکرد