مقایسه فنی سه روش برداشت نیمه مکانیزه، مکانیزه چند مرحله ای و مکانیزه تک مرحله ای (کمباین) چغندرقند در مزارع شهرستان جوین استان خراسان رضوی

در این پژوهش، سه روش برداشت چغندرقند شامل نیمه ­مکانیزه، مکانیزه چند ­مرحله­ای و مکانیزه تک مرحله ­ای (کمباین) در استان خراسان ­رضوی (شهرستان جوین) از نظر برخی عوامل فنی مقایسه شدند. میزان مجموع ضایعات محصول شامل طوقه، غده­ های آسیب دیده و غده­ های سالم برداشت نشده با ۱۹۴۴، ۵۴۲، و ۴۵۴ کیلوگرم در هکتار به ترتیب مربوط به روش برداشت مکانیزه چند مرحله ­ای، مکانیزه تک مرحله­ ای و نیمه مکانیزه به دست آمد. بیشترین اثر تراکم بر خاک بر حسب افزایش در شاخص مخروط، در روش مکانیزه تک ­مرحله­ ای و بعد از آن در روش مکانیزه چند مرحله­ ای به­ دست­ آمد. مصرف سوخت در روش برداشت مکانیزه تک مرحله­ ای و روش نیمه مکانیزه به ترتیب برابر با ۲۵ و ۳۳ درصد مصرف سوخت در روش برداشت مکانیزه چند مرحله ­ای حاصل شد. درصد انرژی مصرف شده در روش برداشت مکانیزه تک مرحله ­ای و نیمه مکانیزه به ترتیب ۲۴ و ۳۴ درصد انرژی مصرف شده در روش برداشت مکانیزه چند مرحله ­ای به دست آمد. روش برداشت با کمباین مزیت­ های نسبی بیشتری در مقایسه با دو روش دیگر دارد و تنها محدودیت این روش، ایجاد تراکم بیشتر خاک است که به تمهیدات فنی برای جلوگیری از آن نیاز خواهد داشت.

Keywords:

تراکم خاک , مصرف سوخت , ضایعات چغندرقند