امیرحسین سلطانی فلاح - دانشجو دکتری رشته فلسفه تعلیم و تربیت، دانشگاه شاهد تهران
محمد باقری دادوکلایی - دانشجو کارشناسی رشته علوم تربیتی، دانشگاه فرهنگیان ساری

امروزه دیجیتال یکی از واژه های بسیار معمول و آشنایی است که همه ما به نحوی با آن درگیر بوده و تاثیرات گواناگونی بر جنبه های زندگی فردی و اجتماعی انسان از جمله تعلیم و تربیت بر جای گذاشته است . این پروژه با هدف تبیین مبانی نظری دیجی مدرنیسم به عنوان پارادایمی نو که پس از پست مدرن متولد شد و همچنین بیان دلالت های تربیتی آن صورت گرفته است . روش پژوهش حاضر، به روش توصیفی و تحلیل مفهوم انجام می شود که ابتدا با تبیین مفاهیم دیجی مدرنیستی و سپس با تحلیل مفاهیم آن به اخذ دلالت های تربیتی دیجی مدرنیسم پرداخته می شود. از آنجا که در تحقیق حاضر، نوع دادهها غیر آماری است، لذا روش گردآوری داده هایش کتابخانه ای میباشد. یافته های پژوهش نشان می هد علارغم اینکه دیجی مدرنیسم از لحاظ تاریخی پس از پست مدرن قرار می گیرد لکن از منظر شناختی ، مفهومی است که ما بین مدرنیته و پست مدرن در نوسان است. همچنین می توان نتیجه گرفت که فصل مشترک تمامی دلالت های تربیتی دیجی مدرنیسم مبتنی بر دیجیتال می باشد و رویکرد دیجی مدرنیسم در تلاش است تا آموزش سنتی را کنار گذاشته و آموزش و یادگیری مبتنی بر دیجیتال را جایگزین روش سنتی کند. در این پژوهش به سامانه آموزش در عصر دیجیتال، انواع کلاس در رویکرد دیجی مدرنیسم، یادگیری در دیجی مدرنیسم، آموزش در دیجی مدرنیسم و روش های تدریس در این رویکرد پرداخته و بررسی شده است.

دیجیتال ، تعلیم و تربیت ، دیجی مدرنیسم