علیرضا زمانی - دانشگاه ادیان و مذاهب قم، مدیر عامل شرکت سها گستر بین الملل پارسیان

در تاریخ هیچ دینی به اندازه دین اسلام به فراگیری علم و حمایت از عالمان تاکید نشده باشد. قرآنکریم برای دانش، بیآنکه آن را در چهارچوب رشته یا شاخه ای معین به تنگنا بکشاند، منزلتی بسیار قائل شده و دانشمندان را نیز بس ارجمند دانسته است. پیشوایان اسلام نیز با تاکید بسیار، امت اسلامی را به آموختن علم و دانش و مبارزه با جهل و نادانی فراخوانده، محدوده زمان و مکان را در طریق کسب علم برچیدهاند؛ لذا در جهت اغناء افکار و ایجاد انگیزه و هدف گذاری ضروری است انسان تاریخچه علم و علم آموزی به معنای اخص در حوزه های علمیه جهت مخاطبین و جامعه هدف خود ریشه یابی نمایدف هر چند ترغیبهای قرآن به علم آموزی و اندرزهای پیشوایان اسلام، موجب شد دانش پژوهان مسلمان با شیفتگی تمام به رشتههای گوناگون روی آورند و پس از سه و نیم سده که از شکوفایی دین اسلام گذشته بود، به کامیابیهای چشمگیری در زمینههای علمی و فرهنگی دست یابند. تاریخچه تاسیس مراکز آموزش معارف دینی در قالب حوزه های علمیه و فراگیری علوم انسانی به عنوان علوم جامع آموزش و پرورش انسان است که اگر این مهم محقق شود به معنای واقعی کلمه انسان به کمال واقعی خواهد رسید تا آنجا که خلیفه الله خواهد شد. باید اهمیت فراگیری آموزه های دینی را روشنتر کنیم تا تاثیر تعلیمات کلیسا را به یاد آوریم که چگونه غرب را در طی قرون وسطا در تاریکی جهالت فرو برد.

دین اسلام، علوم انسانی،حوزه های علمیه، آموزش و پرورش، عالمان، علم آموزی