بررسی جایگاه ایزد وای (باد) در اوستا و مثنوی
عنوان مقاله: بررسی جایگاه ایزد وای (باد) در اوستا و مثنوی
شناسه ملی مقاله: JR_JCRL-1-1_003
منتشر شده در در سال 1401
شناسه ملی مقاله: JR_JCRL-1-1_003
منتشر شده در در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:
یونس تیموریان - Ph.D. in Persian Language and Literature, University of Birjand, Birjand, Iran
محمد بهنام فر - Department of Persian language and literature, faculty of letters and humanities, university of Birjand، Birjand, Iran.
خلاصه مقاله:
یونس تیموریان - Ph.D. in Persian Language and Literature, University of Birjand, Birjand, Iran
محمد بهنام فر - Department of Persian language and literature, faculty of letters and humanities, university of Birjand، Birjand, Iran.
وای، نام ایزدی بزرگ و مقتدر در ایران باستان است که مظهر باد بوده، یکی از یشتهای اوستا به او اختصاص دارد. از یشتها و سایر متون زرتشتی چنین برمیآید که این ایزد گاه جایگاهی حتی بالاتر از اهورامزدا دارد و بازتاب درخشانی در آیینهای باستانی دارد. وای بهدلیل قدرت و نفوذ خود، همچون دیگر ایزدان پیش از زرتشت، به راحتی در مزدیسنا حل نشد و نابسامانیهایی را در این آیین پدید آورد؛ ازسویدیگر نظر به اهمیت و جایگاه پدیده «باد» در آثار برخی عرفا همچون سنایی، عطار و مولانا بر آن شدیم به بررسی مناسبات باد در مثنوی و اوستا و مقایسه جایگاه باد در دو نگرش اساطیری و عرفانی بپردازیم. پرسش این پژوهش، که با روش توصیفی- تحلیلی نوشته شده، این است که آیا ایزد باد، با آن مایه اهمیت و عظمت، بروز و ظهوری در عقاید عرفانی پس از اسلام یافته است یا خیر و آیا میتوان نشانهای یافت مبنی بر اینکه فهم عرفانی مولانا از مقوله باد، متاثر از اندیشههای ایران باستان است؟ ظاهرا اهمیت تماثیل باد نزد مولانا بیشتر به قرآن و نگرشهای اسلامی بازمیگردد؛ اما نتیجهای که در پایان به دست میآید موید نوعی اثرپذیری غیرمستقیم و منبعث از ناخودآگاه جمعی ایرانی درخصوص این ایزد فراموششده است.
کلمات کلیدی: vay, wind, Myth, mazdayasna, Mathnavi
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1573617/