ارائه مدل سنجش اثربخشی کارکردهای دانشگاه فرهنگیان

هدف پژوهش حاضر ارائه مدل سنجش اثربخشی کارکردهای دانشگاه فرهنگیان بود، که با رویکرد آمیخته انجام گرفت. در بخش کیفی، استراتژی پژوهش داده بنیاد بود. جامعه آماری شامل افراد متخصص و خبره و آشنا به دانشگاه فرهنگیان بود. ۲۱ مشارکت کننده با توجه به اشباع نظری داده ها با روش  در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، مصاحبه بود که روایی آن با روش سه سویه سازی و پایایی آن از طریق کاپای کوهن به دست آمد. برای تحلیل داده ها روش تحلیل تم و نرم افزار MAXQDA استفاده شد. مدل سنجش اثربخشی کارکردهای دانشگاه فرهنگیان با کارکردهای مربوط به درون داد (صلاحیت حرفه ای، برنامه درسی، نیازسنجی، منابع)، کارکردهای مربوط به فرایند (فرایند آموزشی، فرایند پژوهشی، فرایند حمایتی)، کارکردهای مربوط به برون داد (انتقال دانش، جامعه یادگیرنده، ارتباطات) ارائه شد. در بخش کمی، پژوهش از نوع توصیفی – پیمایشی بوده است. جامعه آماری شامل اعضای هیئت علمی دانشگاه فرهنگیان در سال تحصیلی ۹۸-۱۳۹۷ به تعداد ۷۷۹ نفر بود. حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران، ۲۲۷ نفر برآورد شد. برای انتخاب نمونه از نمونه گیری تصادفی طبقه ای استفاده شد. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته در مقیاس پنج درجه ای لیکرت بود که روایی آن به کمک روایی صوری، محتوایی و تشخیصی و پایایی آن از طریق روش آلفای کرونباخ بررسی شد. برای تحلیل داده ها گردآوری شده، آزمون تی تک نمونه اجرا شد. نتایج نشان داد سطح معناداری در همه مولفه ها (به غیر از مولفه های منابع و ارتباطات) کمتر از ۰۵/۰ است. بنابراین، وضعیت این مولفه ها به جز مولفه های منابع و ارتباطات در حد مطلوب است.

Keywords:

اثربخشی , دانشگاه فرهنگیان , سنجش اثربخشی , کارکردهای دانشگاه