مریم محمدی - دانشجوی کارشناسی ارشد پژوهش هنر، دانشگاه کمال الملک نوشهر، مازندران، ایران

روابط دینی و فرهنگی هند و ایران از دیرباز به همراه روابط سیاسی و اقتصادی، مناسبات فرهنگی و علمی نیز وجود داشته است و هر دو کشور در طول دوره های گوناگون بر یکدیگر اثر متقابل گذاشته اند که این مشابهت ها به دوران پیش از مهاجرت طوایف آریایی باز می گردد. فرهنگ، بستری وسیع جهت رشد زبان، اسطوره، تاریخ، دین و ... می باشد، مشترکات فرهنگی هند و ایران نیز در زمینه های گوناگون پدید آمده است. تحقیق پیش رو با هدف شناسایی عمده ترین روابط فرهنگی هند و ایران در دوره پیش از اسلام بر اساس دوره های زمامداری حکومت های وقت و تعیین بالاترین تبادلات اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی در آن دوره بررسی شده است. روش تحقیق مورد استفاده کیفی، از نوع کتابخانه ای- اسنادی بوده که با مراجعه به اسناد و مدارک و انجام مطالعات مکتوب صورت می گیرد و بر اساس ماهیت و روش، این مطالعه را می توان در زمره مطالعات تاریخی قرار داد که در آن با استفاد از اسناد و مدارک معتبر، به ارزیابی ویژگی های عمومی و مشترک پدیده ها و حوادث تاریخی و دلایل آن پرداخته می شود. بر اساس نتایج این تحقیق، بیشترین بسامد عنصر فرهنگی مشترک بین هند و ایران، شامل اساطیر مشترک و اشتراکات دینی بین آنها است.

هویت، دینی، فرهنگی، هندوستان، ایران