شقایق علیزاده - دانشجوی کارشناسی ارشد توسعه محلی-گرایش شهری، دانشگاه تهران، ایران، تهران

توانمندسازی فرایندی است که طی آن زنان از نیازها و خواسته های درونی خود آگاه می شوند، جرئت دستیابی به هدف را درخود تقویت می کنند و از توانایی لازم برای عملی ساختن خواسته های خود برخوردار می شوند، توانمندی زنان، توان مشارکت در عرصه های گوناگون اجتماعی، اقتصادی، سیاسی را برای آنان در جامعه فراهم می کند و آنان را مقاوم میسازد تا با شناخت استعدادهای خویش، از نبوغ خود استفاده کرده و محدودیت هارا به فرصتی برای پیشرفت و حک شدگی درجامعه ای مردسالارانه بابنیان های مردسالارانه و پدرسالارانه تبدیل کنند، به طوری که درشرایط های شغلی برابر با مردان از حقوق انسانی و مادی برابری برخوردار باشند و بتوانند به عنوان طبقه ای برخوردار در متن جامعه حضور به عمل آورند به علاوه اینکه زنان توانمند و برخوردار به عنوان نیرویی منحصربه فرد در جامعه، تاب آوری اجتماعات محلی را در هنگام بحران بالا برده و گاها یک محله را از زوال و مرگ نیز نجات خواهند داد بنابراین زنان باید خود را بشناسند، توانایی های خود را کشف کنند و به سمت هدف های خود حرکت کنند تا به عنوان عضوی تاثیرگذار از اعضای جامعه موجبات توسعه ملی را نیز ایجاد کنند . در این مقاله قصد داریم ؛صورت کلی از توانمندسازی زنان را به شکل مروری برپژوهش های پیشین بررسی کنیم و ابعاد و شاخص های آن را مشخص کرده عوامل و موانع آن را شرح دهیم

توانمندسازی زنان، مشارکت، مردسالارانه، تاب آوری، زوال، توسعه، اجتماعات محلی.