عظیمه ریحانی اردبیلی - مدرس دانشگاه فرهنگیان
مریم ذوالقدر - دانشجوی کارشناسی آموزش زبان عربی
فاطمه نوروزی - دانشجوی کارشناسی آموزش زبان عربی

محمود درویش و فرخی یزدی، دو شاعر متعهد و ملتزم فلسطینی و ایرانی در اشعار خویش درون مایه های بسیاری همچون علم، جهل، آزادی، وطن، مبارزه با ظلم و ستم دارند. هردو شاعر همواره از ظلم و ستم، فقدان آزادی و وجود استبداد در وطن خویش رنج برده اند ؛ به همین دلیل همواره در صدد بودند تا در مقابل زورگویی ها ایستاده و به آزادی که حق خود و مردم سرزمینشان می دانستند، دست یابند. در این مقاله با بررسی اشعار این دو شاعر دریافتیم که محمود درویش، آزادی را در مبارزه با بیگانگان، مبارزه با ظلم و ستم کشور های دشمن و استبداد ستیزی می دانست در حالی که مفهوم آزادی در دیدگاه فرخی یزدی، نفرت از دیکتاتوری، توجه به مردم جامعه و آزادی بیان بود.

ادبیات تطبیقی ، آزادی ، فرخی یزدی ، محمود درویش ، وطن