نیما صالحیان - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد سمنان، سمنان، ایران
شهاب مرادی - گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سمنان، سمنان، ایران

گاهی موانع و مشکلاتی در زندگی آدمی پدید می آید که سازگاری و در نتیجه تعادل روانی فرد را برهم می زند و باعث بروز اختلالات روانی می شود. هدف پژوهش تعیین تاثیر روان درمانی پویشی کوتاه مدت فشرده بر کاهش نشانگان روانشناختی در بیماران دچار اختلال شخصیت ضد اجتماعی بود. طرح پژوهش کارآزمایی تصادفی کنترل شده با طرح پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری را کلیه مردان ۴۵-۱۹ سال مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی بود. تعداد ۱۶ نفر با توجه به تحقیقات مشابه، به شیوه دردسترس انتخاب و با روش تولید اعداد تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل جایگزین شدند. ابزارهای پژوهش مقیاس چند محوری میلون ۳ و چک لیست نشانه های بیماری ۹۰ سوالی تجدیدنظر شده بود. تجزیه و تحلیل داده ها با spss-۱۹ و به روش تحلیل واریانس چند متغیری انجام شد. یافته ها نشان داد بین هر دو گروه در مولفه های اضطراب، پرخاشگری، افسردگی، شکایت های جسمانی، وسواس-اجبار، ترس مرضی، روانپریشی، و افکار پارانوئیدی تفاوت معنادار وجود دارد و تنها در مولفه حساسیت در روابط بین فردی(P> ۰/۰۵، ( ۳۵/۱= F، تفاوت بین دو گروه معنادار نبود. با توجه به نتایج می توان گفت روان درمانی پویشی کوتاه مدت فشرده برای کاهش نشانگان روان شناختی بالینی بیماران دچار اختلال شخصیت ضد اجتماعی تاثیر دارد و به عنوان یک روش درمانی مطلوب می تواند مورد استفاده قرار بگیرد. از این روش درمانی برای برخی مراکز نگهداری از بیماران ضد اجتماعی مثل اردوگاه ها، مراکز تربیتی، ندامتگاه ها و زندان ها مفید است.

روان درمانی پویشی کوتاه مدت، نشانگان روان شناختی بالینی، اختلال شخصیت ضد اجتماعی