کبری فاضلی چهار محالی - دانشجوی کارشناسی ارشد حسابداری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بروجن، ایران
ابوالفضل جلیل طهماسبی - کارشناسی ارشد حسابداری، مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد لردگان، شهرکرد و مدرس دانشگاه جامع علمی کاربردی - مرکز علمی کاربردی لردگان، ایران

فرآیند اعتبارسنجی مشتریان و تحلیل نقد شوندگی و ارزشمندی تضامین و وثایق باید با در نظر گرفتن ریسک های اعتباری خاص و سیستماتیک در فضای اقتصادی ایران مد نظر بانک ها و موسسات اعتباری قرار گیرد. با تحلیل شاخص هایی که برای تعیین درجه ریسک اعتباری بانک ها و موسسات اعتباری، از جمله نسبت مطالبات معوق و سر رسید گذشته به کل تسهیلات، نسبت مطالبات مشکوک الوصول، نسبت ذخیره احتیاطی و نسبت دارایی های موزون شده به ریسک که توسط نهادهای نظارتی همچون بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران تدوین شده است؛ متوجه کاستی های گسترده ای در مدیریت ریسک های اعتباری در نظام بانکی کشور می شویم. نسبت بالای مطالبات معوق، سر رسید گذشته و مشکوک الوصول در برخی از بانک ها، موید ضعف در سیستم اعتبارسنجی مشتریان، تمرکز بر صنعت و مشتریان محدود، نادیده گرفتن ذی نفع واحد در اعطای تسهیلات، ناکافی بودن نظارت بر اعطای تسهیلات و اخذ تضامین ناکافی و گاه غیر اجرایی و غیر نقد شونده از مشتریان بوده است. از این رو بازنگری در اصول و رویه های اجرایی مدیریت ریسک اعتباری در بین بانک ها و موسسات اعتباری ضرورت می یابد.

ریسک نقدینگی، اعتباری، سیستماتیک، پر تفوی اعتباری مشتری و بانک