محمد اکبری بورنگ - Birjand University
محمد علی پور - Birjand University
مریم دلاور - Birjand University

مقدمه: اخلاق حرفه ای به عنوان یک ضرورت در حرفه ی پزشکی مطرح است و این موضوع می تواند در قالب ارتباط اساتید با سایر افراد برای دانشجویان شکل گیری و درون سازی شود. یکی از تعاملات مهم اساتید، ارتباط با بیمار است. لذا این پژوهش با هدف بررسی نقش ادراک دانشجویان از ارتباط اساتید با بیمار بر اخلاق حرفه ای آنان در دانشگاه علوم پزشکی انجام شد. روش ها:  در این مطالعه توصیفی مقطعی، جامعه آماری دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند در سال ۱۳۹۶ بودند که با استناد به جدول مورگان و روش نمونه گیری طبقه ای-تصادفی (بر اساس مقطع تحصیلی)، نمونه ای به حجم ۱۵۱ نفر مورد مطالعه قرارگرفتند. ابزارگردآوری داده ها پرسشنامه های محقق ساخته بود که پس از تایید روایی و پایایی مورد استفاده قرار گرفت . برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری توصیفی، آزمون همبستگی و رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج: ارتباط اساتید با بیمار می تواند پیش بینی کننده اخلاق حرفه ای دانشجویان در مولفه های آموزش و پژوهش (۰۱/۰p< , ۰۹/۰R۲=) و ارتباط با همکار (۰۱/۰p< , ۰۴/۰R۲=) باشد. نتیجه گیری: با توجه به این که ارتباط اساتید با بیمار بر رشد اخلاق حرفه ای دانشجویان پزشکی تاثیرگذار است و از طرفی تعاملات اساتید با سایر افراد یکی از مسائل مهم و تاثیرگذار در رشد اخلاق حرفه ای دانشجویان است، بنابراین برنامه ریزی جهت بهبود ارتباط اساتید با بیمار از طریق برگزاری کارگاه های توانمندسازی بسیار ضروری می نماید.

Professional Ethics, Patient, Students, Professors, Relationships, اخلاق حرفه ای, مهارت های ارتباطی, بیمار, دانشجویان پزشکی, اساتید