آموزش دانشجویان پزشکی: مقایسه دو روش آموزش مبتنی بر کامپیوتر و سخنرانی

مقدمه: سخنرانی و آموزش مبتنی برکامپیوتر از مهم ترین روش های آموزشی محسوب می شوند که برای آموزش به دانشجویان پزشکی مورد استفاده قرار گرفته است، با این حال مقایسه اثربخشی و کارآیی این روش ها با نقص های اساسی مواجه است. هدف از این مطالعه مقایسه تاثیر سخنرانی و آموزش مبتنی بر کامپیوتر بر یادگیری دانشجویان مقطع مقدمات پزشکی بالینی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان است. روش ها: این مطالعه به صورت نیمه تجربی در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان انجام گرفت. جمعیت مورد مطالعه دانشجویان دو نیمسال متوالی در دوره مقدمات پزشکی بالینی بود. دانشجویان گروه اول به عنوان گروه شاهد(۶۷ نفر) در این مطالعه وارد شدند و به آنها درس روماتولوژی با روش سخنرانی در کلاس آموزش داده شد. آموزش به دانشجویان گروه دوم (مداخله) (۷۶ نفر) به صورت آموزش مبتنی بر کامپیوتر بود. جهت بررسی اثرات مداخله بر میزان یادگیری، دو آزمون چهار گزینه ای یکی در پایان دوره آموزشی و دیگری ۸ هفته بعد از مداخله برگزار شد. نتایج: بر اساس نتایج اختلاف معناداری بین میانگین نمرات گروه شاهد (روش سخنرانی) و میانگین نمرات گروه های مداخله در آزمون اول وجود نداشت (۷۷/۰p=) ولی در آزمون دوم این اختلاف بین گروه های مورد مطالعه معنادار بود (۰۰۱/۰>P). دانشجویان گروه آموزش به کمک کامپیوتر در بیادآوری مطالب عملکرد بهتری از خود نشان دادند. نتیجه گیری: اگر چه مقایسه نتایج آموزشی کوتاه مدت هر دو آموزش یکسان بود، اما یادگیری و بخاطر سپاری مطالب پس از گذشت زمان، در آموزش مبتنی بر کامپیوتر از یادگیری مبتنی بر سخنرانی بیش تر بود.

Keywords:

Lecture , computer based learning , self-learning , learning , medical students , سخنرانی , آموزش مبتنی بر کامپیوتر , خودآموزی , یادگیری , دانشجویان پزشکی