رضا ترابی - University of Isfahan
احمد معین زاده - University of Isfahan
داریوش نژادانصاری - University of Isfahan

مقدمه: فرآیند تدریس و یادگیری طی دهه های اخیر تحت تاثیر تغییر و تحولات زیادی قرار گرفته است. این مطالعه با هدف ارزیابی برنامه درسی زبان تخصصی پزشکی در دانشکده ی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، از دیدگاه دانشجویان و اساتیدانجام شد. روش ها: در این مطالعه توصیفی-مقطعی۶۰۰ دانشجوی پزشکی سال سوم و هفتم دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در نیمسال دوم سال تحصیلی۹۵-۹۴ و ۶ نفر از اساتید زبان تخصصی پزشکیبه صورت سرشماری وارد مطالعه شدند. ابزار جمع آوری داده هاپرسشنامه محقق ساخته بود که پس از تایید روایی و پایایی مورد استفاده قرار گرفت. اطلاعات با استفاده از آمار توصیفی، آزمون های تییک طرفه و دو طرفه و آزمون میانه، تحلیل شد. نتایج: در نهایت۳۸۰ پرسشنامه دانشجویانتجزیه و تحلیل شد.شرکت کنندگان از مطالب تدریس شده ی زبان تخصصی پزشکی رضایت نداشتند و تعداد واحدهای درسی پیشنهاد شده راکافی نمی دانستند. همچنین توالیترم هایی که واحدهای زبان تخصصی ارائه می شوند را مناسب نمی دانستند. آنها همچنین معتقد بودند واحدهای زبان تخصصی پزشکی با توجه به آشنایی دانشجویان با طب بالینی(ICM) طراحی شودو مطالب آموزشی به روزرسانی شوند. همچنین، اظهار داشتند که در هر واحد درسی، باید اصطلاحات پزشکی به همراه مطالعات موردی گنجانده شوند.آنها همچنین معتقد بودند آزمون پایان ترم به تنهایی ارزشیابی مناسبی برای توانایی دانشجویان نیست و آزمون های متعدد را ترجیح می دادند.  استادان ودانشجویان معتقد بودند که اساتید زبان نسبت به اساتید رشته پزشکی مهارت بیش تری در تدریس واحدهای زبان تخصصی پزشکی دارند. نتیجه گیری: کتاب های زبان تخصصی پزشکی نیاز به تغییر از نظر محتوی دارند و پیشنهاد می شود متخصصان زبان تدریس این دروس را به عهده بگیرند.  

Curriculum, medicine ESP, Isfahan University of Medical Sciences, برنامه درسی, زبان تخصصی پزشکی, دانشگاه علوم پزشکی اصفهان