آموزش مبتنی بر شبیه سازی در اتاق عمل: مطالعه مروری

مقدمه: شبیه سازی یک فناوری آموزشی است که منجر به تسهیل یادگیری و بهبود عملکرد یادگیرنده می شود، هدف این مطالعه معرفی وکاربرد آموزش مبتنی بر شبیه سازی درآموزش بالینی اتاق عمل است. روش ها: در این مقاله مروری، کلید واژه های شبیه سازی، آموزش، آموزش بالینی، آموزش اتاق عمل و شبیه سازی در اتاق عمل، برای جستجوی مقالات فارسی و انگلیسی موجود در پایگاه های اطلاعاتی،Science Direct، Google scholar،Pubmed،SID و Magiran در بازه زمانی ۱۳۹۶-۱۳۷۹ شمسی و ۲۰۰۰-۲۰۱۸ میلادی استفاده شد. مقالاتی که طبق هدف مطالعه به معرفی و کاربرد روش های آموزش مبتنی بر شبیه سازی در اتاق عمل مرتبط بودند، انتخاب و مطالعه شدند. نتایج: چهل و دو مقاله، به بررسی تاریخچه و اهمیت استفاده از شبیه سازی در آموزش های بالینی، روش های ایجاد و توسعه آنها، انواع شبیه سازهای مورد استفاده در اتاق عمل. اهمیت و نوع مدل طراحی شده جهت ارزشیابی این روش ها پرداخته بودند. از جمله انواع شبیه سازها می توان به شبیه سازهای فیزیکی با فیدالیتی پایین، ابزارهای آموزشی مبتنی بر وب، آموزش های ویدیویی مبتنی بر کامپیوتر، سیستم های یادگیری مجازی، سیستم مدیریت یادگیری، "سیستم ام سی گیل (McGill) "برای آموزش و ارزشیابی مهارت های لاپاروسکوپی، روش های جراحی مبتنی بر شبیه سازی و مانکن های مبتنی بر کامپیوتر کنترل شده واقعی مثل "سیم من تری جی( Sim man ۳G)"اشاره کرد. نتیجه گیری: در آموزش اتاق عمل می توان از انواع شبیه سازها و مدل های ارائه شده جهت طراحی، اجرا و ارزشیابی برنامه آموزشی استفاده کرد. بسیاری از چالش های موجود با برنامه ریزی های مناسب قابل حل است و موسسات آموزشی می توانند با درک پتانسیل آموزشی این روش، باعث توسعه و گسترش آموزش های مبتنی بر شبیه سازی در اتاق عمل شوند.

Keywords:

Simulation training , patient simulation , operating room , educational technology , clinical education. , آموزش شبیه سازی , شبیه سازی بیمار , اتاق عمل , تکنولوژی آموزشی , آموزش بالینی