فرهاد عزیزپور - دانشیار گروه جغرافیای انسانی، دانشکده علوم جغرافیایی دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران.
اعظم رضایی - کارشناسی ارشد برنامه ریزی روستایی، گروه جغرافیای انسانی، دانشکده علوم جغرافیایی دانشگاه خوارزمی، تهران،

تحولات جهانی بعد از جنگ جهانی دوم از جمله در زمینه های گسترش شهر نشینی و ایجاد شهر های بزرگ، آلودگی محیط شهری و نیز افزایش اوقات فراغت منجر به گسترش گردشگری روستایی به ویژه مالکیت خانه های دوم گردید. امروزه بخش توریسم به عنوان یک بخش مولد در زمینه کسب درآمد و ایجاد اشتغال در اقتصاد کشورها نقش بسزایی دارد. به طوری که، بسیاری از کشورها به صنعت پویای گردشگری به عنوان منبع اصلی درآمد، اشتغال زایی، رشد بخش خصوصی و توسعه ساختارهای زیر بنایی نگاه می کنند. یکی از راهکارهای اساسی برای توسعه مناطق روستایی توجه به گردشگری روستایی است تا محیط های روستایی را از انزوا و حاشیه خارج نماید. پژوهش حاضر با هدف ارزشیابی اثرات اجتماعی- اقتصادی گسترش خانه های دوم در روستای زردنجان دهستان جی تهیه شده است. روش پژوهش در این مطالعه توصیفی - تحلیلی است که جامعه آماری پژوهش، خانوارهای روستای زردنجان هستند و برای تعیین حجم نمونه از روش کوکران استفاده شده است. انتخاب نمونه، با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی انجام شده است که بر این اساس، ۸۷  نفر از بین اهالی روستا به عنوان نمونه انتخاب شده اند. برای جمع آوری اطلاعات از روش های کتابخانه ای و میدانی و ابزار پرسشنامه استفاده گردیده است. برای تحلیل داده ها، از آزمون تی تست استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان داد گسترش احداث خانه های دوم در روستای زردنجان ناشی از عواملی نظیر نزدیکی روستا به اصفهان، رشد نیاز های فراغتی ونیاز به کسب آرامش در محیطی آرام است. تداوم این پدیده موجب ایجاد پیامدهای مختلفی در روستا شده است که مهمترین پیامدهای منفی آن، نابودی زمینهای کشاورزی و افزایش قیمت زمین و ناپایداری اجتماعی – فرهنگی و مهمترین پیامد مثبت افزایش تنوع فعالیتهای اقتصادی بویژه در بخش خدمات و رسیدن به یک پایداری اقتصادی است.

پیامدهای اجتماعی- اقتصادی, خانه های دوم, سکونتگاههای روستایی, روستای زردنجان