بازآفرینی پایدار بافت های تاریخی با تاکید بر احیا فضاهای عمومی منطقه ۱۲ تهران

چکیده:    در این پژوهش به تحلیلی بر بازآفرینی بافت های تاریخی، با تاکید بر احیا و رونق بخشی فضاهای عمومی منطقه ۱۲ تهران پرداخته شده است. روش تحقیق توصیفی و تحلیل محتوا و با بررسی اسناد و بیانیه های مربوط به بازآفرینی و پژوهش های انجام گرفته شده است. بافت های کهن و تاریخی شهر ها به واسطه قدمت و وجود عناصر با ارزش تاریخی موقعیت مناسب ارتباطی قرارگیری بازار اصلی و قلب تپنده اقتصادی در آن دارای جایگاه منحصر به فردی در ساختار فضایی و کارکرد شهر می باشد. میراث تاریخی هر جامعه نشان از هویت افراد آن جامعه دارد. بافت های کهن شهری به مثابه گنجینه هایی از میراث فرهنگی کشورمان محسوب می شوند و دارای ارزش های بیشماری می باشند.شهر به عنوان واقعیتی جغرافیایی، اقتصادی، سیاسی و جامعه شناختی در هر دوره از رشد و تحول خود از هر کدام از این عوامل تاثیرپذیرفته و بر هر کدام از آنها تاثیر گذاشته است.پیچیدگی هر یک از این عوامل خود موجد پیچیدگی شهر به عنوان تبلور آنها بوده است. مطمئنا سازمان دادن و نظم بخشیدن به شهر و چگونگی رشد و تحول آن نیازمند موضوع شناسی شهر و مسائل شهری و سپس برنامه ریزی برای آن می باشد.

Keywords:

بافت های تاریخی , منطقه ۱۲ تهران , بازآفرینی , برنامه ریزی