محمدرضا حسینی - Assistant Professor, Department of Social Sciences, University of Ayatollah Boroujerdi, Boroujerd, Iran
داود شهپری ثانی - Master of Science in Demography, University of Tehran, Tehran, Iran

مهاجرت داخلی یک فرایند مهم در اکثر کشورهاست و عکس العمل مردم نسبت به عواملی نظیر نابرابری های اقتصادی منطقه ای، ناکامی اجتماعی و عدم رضایت در بسیاری از جنبه های زندگی را منعکس می کند. استان خوزستان ازنظر جابه جایی جمعیت در دوره ۹۵-۱۳۷۵در مقایسه با سایر استان های کشور، با تغییرات عمده ای روبرو بوده بطوریکه بعد از استان تهران بیشترین درصد مهاجران خارج شده را داشته است. مقاله پیشرو با هدف شناخت عوامل فردی موثر بر احتمال مهاجرت از استان خوزستان به سایر نقاط کشور انجام شده است. روش تحقیق به کار رفته در این پژوهش، تحلیل ثانویه داده های خام دو درصد سرشماری سال ۱۳۹۵ می باشد. یافته ها نشان داد متغیرهای سن، جنس، وضعیت تاهل، وضعیت سواد و مدرک تحصیلی بر احتمال مهاجرت تاثیر می گذارند. زنان، افراد دارای همسر، افراد باسواد و افرادی که مدرک تحصیلی بالاتری داشته اند، بیشترین تعداد مهاجران را تشکیل می دهند. همچنین بیشتر مهاجران جوانان بودند. در بین مهاجرین خارج شده، اصفهان و تهران بیشترین دریافتی مهاجر را از خوزستان داشتند.

Migration, Individual factors, Secondary Analysis, Probability of Migration, Khuzestan Province